Irish Flirty Something...

Μιας κ απο αυριο επιστρεφω στας Αθηνας κ δε θα χω προσβαση σε ADSL ειπα να του δωσω να καταλαβει κ αποψε που παλι δε θα βγω!
.Αυτες τις μερες που σερφαρω σα τρελη στο ιντερνετ (εχω κανει ΤΙΣ ιντερνετικες αγορες-που ξερω-θα τις μετανιωσω),σε blogs κυριως για την ομορφια κ το fun να αγοραζεις καλλυντικα κ μετα να γραφεις reviews γι αυτα στο blog σου, επεσα πανω σε ενα blog Ιρλανδικο για το fun της καθημερινης ζωης.Η κοπελα γραφει πολυ ωραια πολυ στρωτα αγγλικα που μπορει να καταλαβει ο οποιος, για τη ζωη της στο Δουβλινο.
Το κολλημα με την Ιρλανδια το εχω εδω κ χρονια ,μπορει κ απο τοτε που στο Beo διαβαζα sτα βιβλια της Nora Roberts.(Εχει γραψει κατι υπεροχες trilogies σε πολυ ωραια αγγλικα επισης- The born in trilogy και The Galahers …trilogy,ολα σε very low price στο e-bay) τα σχετικα με τη χωρα, κ τα Χριστουγεννα που περασαν ειχα τη χαρα να παω στο Δουβλινο με τον κολλητο μου.Εκεινος εκανε δουλειες,εγω βολτες.
Πηγαινοντας απο Λονδινο ,η χωρα απο την πρωτη στιγμη σου φαινεται πιο ...χαλαρη.Ολοι μιλανε καθαρα αγγλικα,καταλαβαινεις τι λενε κ φυσικα υπαρχει το ευρω.Βγαινοντας απο το αεροδρομιο,υπαρχουν λεωφoρειακια να σε πανε στο κεντρο της πολης κ σου δινουν κ ενα μικρο χαρτη του κεντρου για να κινηθεις πιο ανετα.Η πολη μου φανηκε μικρη.Σα μια μικρη επαρχιακη πολη αλλα ομως ειναι η πρωτευουσα!Οι Ιρλανδοι οδηγουν οπως εμεις .Σα τρελοι κ οπως τους τη βαρεσει.Το καταλαβαινεις απο την πρωτη στιγμη που χαζευεις απ το λεωφορειο.Ε,δε χρειαζεσαι τιποτα αλλο για να νιωσεις ανετα,καταλαβαινεις τη γλωσσα,υπαρχει το ευρω κ οι ανθρωποι εχουν τη ψυχολογια του Ελληνα.Εισαι σπιτι σου.
Εκανα ωραιες βολτες στα εμπορικα τους οπου ειδα μαμαδες να ψωνιζουν με τις κορες τους κατι που εχω χρονια να δω εδω.Με στaματισαν κυριουλες στο δρομο να με ρωτησουν τα ασχετα.Οταν χαθηκα ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ προσπαθησαν να με βοηθησουν.Ειχε police σε πολλα σημεια κατι που θυμισε τρελα Βελιγραδι κ οχι στα καλυτερα του αλλα μου ειπανε πως απλα ηταν πριν τα Χριστουγεννα κ ειχαν βγει για να μαζεψουν κανα φραγκο ενεκα εορτων!!!!
Το καλυτερο ηταν οταν επρεπε να επιστρεψω στο αεροδρομιο για να φυγω (ηταν one-day εκδρομη απο Λονδινο) οπου ξεκινησα 3 ωρες νωριτερα απ οτι επρεπε ( ο κολλητος επεμενε να συναντηθουμε να γνωρισω τον συνεργατη του).Λοιπον επιασε μια μετρια βροχη στο Δουβλινο....γι αυτο κ περιμενα 1.30 ωρα το λεωφορειο στη σταση.Θυμηθηκα τις παλιες καλες εποχες εδω που δεν ειχαμε μετρο.Ετσι ομως γνωρισα μια Ισπανη (καλη της ωρα) που μου προτεινε να share το taxi για το αεροδρομιο...Κ στο ταξι γνωρισα... τον ταξιτζη.Εφτασα την ωρα που επρεπε να κανω τσεκ ιν αλλα ειχα περασει κορυφαια.Απο τις μερες τις ζωης μου που θα θυμαμαι κ θα χαμογελω.
Anyways,που τα θυμηθηκα τωρα ολα αυτα σημερα που ειναι ολα καλα κ ειμαι χαρουμενη για τον πιο περιεργο λογο απο ολουουους;;..

Η κοπελια –που δε τη ξερω-στο απεντι σπιτι παντρευεται.Εχουν στολισει με λευκα υφασματα την προσοψη κ με πυρσους τις ζαρντινιερες στα μπαλκονια.Παιζουν κ οι μουσικες στη διαπασον. Αντηχει το προαστειο ολο αλλα ποιον πειραζει?Ειναι για χαρα!