Να Το Πω

Να το πω,να μην το πω,να το πω,να μην το πω,να το πω,να μην το πω.

Μερες τωρα με τρωει το χερι μου.Αποφασισα να το πω.Οχι οτι εχει αξια,αλλα το λεω για να πω κατι σε μια flat-ελπιζω μερα,σαν αυτη.

Τελικα οι flat μερες ειναι οι αγαπημενες μου.Εχει καιρο να γινει κατι superbe,να με βγαλει απο τη θαλασσα της αποχαυνωσης, της αδιαφοριας κ του κυνισμου οπου κολυμπαω τελευταια.Ολο πραγματα που με χαλανε γινονται....

Λοιπον,λοιπον,πως λενε στα περιοδικα με τα σταυρολεξα?

«Βρειτε τις ομοιοτητες στις παρακατω δυο εικονες»

‘As I on the tube going back home,tears pour down my face[..]People are staring at me,but I don t care[..]

‘Don t worry darling!’ says a large lady sitting to my left.He s not worth it!Now you just go home,wash your face,have a nice cup of tea…’

‘How do you know she is crying over a man?’chimes in a woman in dark suit aggressively.She could be crying over anything!A piece of music,a line of poetry,world famine,the political situation inMiddle East’

(Το παραπανω αποσπασμα ειναι απο το βιβλιο στο οποιο εχω αναφερθει σε προηγουμενο post,της Sophie Kinsella)

Σκέφτομαι όλες τις φορές που έχω κλάψει ενώ οι διπλανοί μου (συνήθως γριές που μύριζαν ταλκ) με κοιτούσαν με οίκτο. (Κάποτε στο Λονδίνο μια κυρία είχε σκύψει και μου ’χε πει ‘οποιος και να ’ναι δεν το αξίζει, αγαπούλα’, και μετά η διπλανή της, μια τύπισσα ντυμένη με ταγέρ, της είπε στυφά ‘συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά δεν νομίζω πως κλαίει για έναν άντρα.’

(Αυτο, ειναι απο ενα παλιο αρθρο σε εβδομαδιαια εφημεριδουλα.)

Ξερω πολυ καλα πως οι δημοσιογραφοι,ανα τον κοσμο οχι μονο εδω, καθε αλλο παρα δημοσιογραφοι ειναι πια.(δε θα το αναλυσω εδω)Κ ξερω επισης πως η συγκεκριμενη στηλη ειναι ελαφρου περιεχομενου κ εχει ως κοινο γυναικες.Κατι σαν την ελαφρα λογοτεχνια που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεια.Αντι να παρεις το all time classic Αρλεκιν απο το περιπτερο πας κ σκας 20 euros για να παρεις κατι αναλογου περιεχομενου κ πολυ κακης μεταφρασης.Διοτι χρυση μου,οι μεταφραστες των Αρλεκιν ειναι χρονια στο κουρμετι.Βαλε τωρα εναν που μεταφραζει Μπουκοφσκι(στην καλυτερη) να σου μεταφρασει Αρλεκιν κ δες τι θα παρεις.Κ θα το χεις πληρωσει κ 3 φορες πανω.

Κ επιπλεον να μου πει καποιος (οχι να μου το πει!) ποτε. ΑΛΛΑ ποτε καθισε κανεις σας διπλα σε μια γιαγιά στον ηλεκτρικο Κ ΜΥΡΙΖΕ ΤΑΛΚ!Το πιο πιθανο ειναι να μυριζε σκορδο.Διοτι οι γιαγιάδες που μυριζουν ταλκ( γιατι υπάρχουν κ τετοιες) ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ.Εχουν προσωπικο σωφερ κ αμαξάκι (με δυο αλογα) κ τις πηγαινοφερνει. Δε μπορω να πω οτι με πειραξε η αντιγραφη.(Την Kinsella,θα την πειραζε,ειμαι σιγουρη)Μου αρεσε κιολας.Ηταν very well disguised.Μαλιστα σκεφτηκα «Βρε,βρε,τον μπαγασακο τον δημοσιογραφοοο»

Το ξερω πως αντιγραφες γινονται κ παντα οταν διαβαζω κατι,ειδικα εφημεριδουλες που απευθύνονται στη μαζα,το εχω σαν πιθανότητα στο πισω μερος του μυαλου μου χωρις να μου αφαιρει στο ελαχιστο απο την ευχαριστηση που νιωθω διαβάζοντας τες.

Ομως,το εχω πει κ θα το ξαναπω.Αυτες οι φυλλάδες,διαβάζονται απο παιδια χωρις κριτικη σκεψη ακομα.που πιστεύουν αυτα που διαβαζουν κ τα παίρνουν ως δεδομενα.

Κ γραφονται απο ανθρωπους που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους οτι δεν υπαρχει τιποτα «φρεσκο» στα περιξ,το κατεστημενο βρωμα πατόκορφα κ ελατε να κανουμε μια «καθιστικη επανάσταση».Εμ,δε μπορεις να υποστηριζεις αυτα κ εσυ πρωτος να τα καταστρατηγεις.Υποτιθεται εισαι νεος ανθρωπος,με ιδεες, με πνευμα δημιουργικο κ ελευθερο.Με ματι τσακιρικο που κοβει.Κ ομως...Φευ!Αυτο που μπορουσες να κανεις για ν αρχισεις ν αναστατωνεις τα συμπαντα, δηλαδη να γραψεις ενα original text, δε το κανες.

......................................................................................................................................

Τελικα το φαινομενο της πεταλουδας δουλεψε κ παλι.Αγορασα κατα τυχη ενα βιβλιο απο το αεροδρομιο πιστεύοντας πως ειναι αλλο,τοτε δεν υπηρχε η σκεψη να μπλογκάρω,κ σημερα διαβαζω ενα αρθρο κ μπλογκαρω γι αυτο το ιδιο βιβλιο.Εχω εντυπωσιαστεί.

........................................................................................................................................

Κ επειδή δε μπορω,ως εγωκεντρικο πλάσμα,να μη γραψω κατι για μενα,εχω ριξει το κλαμα της ζωης μου στο ‘Ano’ στη Ν.Σμυρνη (δεν υπαρχει πια δυστυχως) Παρασκευη βραδυ,με τον κολλητο να μου δινει χαρτομαντιλα, για τον ακατανομαστο.Σιγουρα με κοιταγε το μαγαζι ολο, πλην εγω δεν εβλεπα κανεναν ( το γκαρσονι μονο πηρε το ματι μου καποια στιγμη να με κοιταει με οικτο,αλλα ετσι κ αλλιως ποτε δε δινω σημασια στον κοσμο) κ δε με πλησιασε ψυχη ζωσα να μου μιλησει.Οι Ελληνες δε κανουν τετοια.Μαλιστα πολυ αμφιβαλλω οτι κανουν τετοια ακομη κ οι Άγγλοι.

..........................................................................................................................................

Συμπερασμα: Ολα ειναι μια Μυθοπλασία.