Η Κουλτουρα Του Μεσου.

Ειμαι απο αυτους τους ανθρωπους που-θελω να πιστευω-δεν ονειροβατούν οσον αφορα την καθημερινότητα τους κ που παντα προσπαθούν να εχουν πληρη κ οσο το δυνατον ρεαλιστικη εικόνα της καταστασης που επικρατει γυρω τους.Σε αυτο βεβαια εχει βοηθησει κ η σχολη η οποια ακρως ανταγωνιστική σε βαζει σχεδόν με τη μια σε μια διαδικασία... «επιβιωσης», με αποτελεσμα-κ καθως τα χρονια περνουν κ εσυ εξελίσσεσαι- να αποκτας μια ικανότητα γρηγορης εξοικείωσης με το εκάστοτε περιβαλλον κ αφομοίωσης των κανονων με τους οποιους παίζεται το παιχνιδι εκει. Για τον παραπανω-ασυναρτητο- λογο λοιπον εχω καταληξει να ειμαι απο εκεινους-τους λιγους?- που δεχονται κ παραδέχονται την ύπαρξη κ την αναγκαιότητα του μεσου κ των γνωριμιων για να κανεις τη δουλεια σου ( κ λεγοντας δουλεια σου ξεκινω απο το να πληρωσεις ενα λογαριασμο του νερου).

Προσοχη τωρα.Για καθε βαθεια κοιμωμενο Ελλην που πιστευει ειτε οτι υπαρχει αξιοκρατία τουδε ή οτι αν δεν υπαρχει αξιοκρατία τουδε οπωσδήποτε υπαρχει κειθε κ η παραπανω δηλωση μου του φανει υπερβολικη,ανεδαφικη,γκρινιαρικη ή ο,τι αλλο κατεβασει η γκλαβα του εχω να πω πως ποσως με ενδιαφερει.Εχω ταξιδεψει αρκετα,εχω ζησει εξω,εχω φιλους σε παρα πολλα κειθε να δουλεύουν κ οχι να σπουδαζουν κ κατεληξα στον εξης νομο που διεπει τις σημερινες κοινωνιες των ανθρωπων: « Οι γνωριμιες ειναι η δύναμη κ το μεσο.Respect». Η αξια μονο δε φτανει.Ειναι εως κ πολυ πολυ λιγη.Σταγονα σ εναν μεγαλο μεγαλο μα πολυ ομως μεγαλο ωκεανο.

Τελος πα, εγω δεν αντιλεγω στα μεσα, τις γνωριμιες, τα κουλουπου,κουλουπου.Ωστοσο,θεωρω πως ο κοσμος δωθε,εχει πλεον αποθρασυνθει κατι που στο οποιοδηποτε κειθε δε συμβαίνει.Νot yet.Οι ανθρωποι ακομα εχουν στυλ.Κανονιζουν τις δουλειες τους διακριτικα.Δεν τις διατυμπανιζουν,δε κομπαζουν για τις γνωριμιες τους κ δε σου τρίβουν στη μουρη το ποσο φελλοί ειναι, αλλα παραλληλα ποσο μα ποσο επιτυχημενοι.Ο φελλός στα εξωτερικα,κανει τη δουλεια του σιωπηλα γιατι ξερει ποσο φελλός κ αναξιος ειναι κ απλα φιδιαζει οπου ειναι να φιδιασει κ τελειωνει η υποθεσης εκει.Εδω,το φιδακι που στο χωριο του-μπορει-κ-να-το-λεγανε Διαμαντη, το παιζει «Ειμαι Βοας κ ειμαι Κροταλιας κ Μη -Τολμησεις -κ -Σηκωσεις -Κεφαλι -Γιατι σε Γ..Σα» (οριστε,βριζω κιολας)

Στακα μαν!Δ-η-λ-α-δ-η!Στα-κα Μαν!!!

...............Μπορει κ να ναι αυτο που μου πε ενας Ουκρανος φιλος μου,γιατι εγω εξηγηση του φαινομενου δεν εχω. « Εσεις εδω δεν εχετε κουλτουρα.» Θεωρω αυθαιρέτως πως αυτο που ηθελε πραγματικα να πει ηταν « Εσεις εδω δεν εχετε κουλτουρα στο business».Either way,ας μην ανησυχησει κανεις επειδη ενας Ουκρανος μας ειπε καφρους.Περαν του οτι ειναι αληθεια (αλλα αυτο ας μεινει μεταξυ μας) τον αποστόμωσα με τις ιστορικες μου γνωσεις την πληθωρικη μου προσωπικότητα κ την παιγνιώδη μου διαθεση που οδηγησε την ολη συζητηση σε..ελαφροτερα θεματα Το κουτελο μας οσο εξαρτιόταν απο εμε,εμεινε καθαρο!

Λοιπον τι ελεγα τη δυσκολη ωρα τουτη? Α! Οτι δεν ειμαι κατα της «ελευθερο-χρησιας» του μεσου.Ναι..Αλλα..Επιμενω στο οτι θα πρεπει να γινεται με στυλ,φαντασία κ παλι στυλ. Οπως στα εξωτερικα.Παραμυθιασε με γλυκε μου!Δηλαδη σε παρακαλω!

Κλεινω με περιστατικό της καθημερινης ‘σαπουνοπερέ’ ζωης μου,για να στηριξω το λεγειν μου βεβαιως βεβαιως.

Καποια στιγμη ειχα χρειαστει συστατικη επιστολη απο καθηγητή μου.Πηγα λοιπον στο γραφειο του να μου τη δωσει.Καλη του ωρα οπου κι αν ειναι,εχει παρει συνταξη τωρα αλλα ηταν κ καλος δασκαλος κ καλος ανθρωπος.Μπαινω λοιπον στο γραφειο του κ ειναι εκει κ ο γιος του (ωραιο παιδι) που κανει ειδικότητα στο εξωτερικο κ εχει ερθει να δει τον πατερα του.Τοτε σκεφτομουν σοβαρα να μετοικήσω (ακομη σοβαρα το σκεφτομαι) θεωρησα λοιπον καλο να τον ρωτησω πως ειναι τα πραγματα στη χωρα που ηταν,γιατι ειχα ακουσει για την περιφημη αξιοκρατία τους κ μπλα μπλα μπλα. Ο τυπακος,γυρνα κ μου λεει το εξης. « Μην εχεις την εντυπωση πως υπαρχει αξιοκρατία.Οι καλες θεσεις,τα καλα πτυχια τα καλα μεταπτυχιακα,οι καλες δουλειες εχουν να κανουν με τις γνωρημιες που εχεις». Τοτε ειχα ψιλοσοκαριστει. «Σοβαρα?» του λεω. Με κοιταξε για λιγο,προφανως σκεφτηκε «Το καϊμένο το χαζο-το αθωο το κοριτσάκι», κ μου λεει «Οπως ειναι εδω,ετσι ειναι κ εκει.Οι γνωριμιες ειναι το Παν».

Αυτα.Κ για ολα αυτα κ αλλα πολλα που δε λέγονται ουτε στα blogs, καλο θα ηταν ο κοσμος κ ο κοσμακης (περισσοτερο ο κοσμακης) ν αρχίσει να κανει κανα τηλεφωνο σε γιορτές αργιες κ σχολες γιατί οπως φαίνεται «εχουμε ανάγκη κ απο το τελευταιο μυρμήγκι» ,που λεει κ η μανα μου.