Επιτελους Ειμαι Καπως Πιο Ηρεμη Για Λιγο

Περαν απο τα διαφορα που γινονται στη δουλεια (σημερα παλι νεα ντραβαλα αλλα δε θα μιλησω πολυ γι αυτα γιατι προβλέπεται συνεχεία τις επομενες μερες.Το μονο που με προβληματιζει, ειναι οτι ολοι αυτοι οι ανθρωποι (?) δεν εχουν καθολου στρες κ δε τους επηρεαζει στο ελαχιστο κανενα γεγονος ενώ εγω φορτωνω,εχω απίστευτο στρες,εκει που κάθομαι με λουζει κρυος ιδρωτας κ μου φαίνεται χρειαζομαι επείγοντος μια καμπυλη σακχαρου γιατι ο γλυκαιμικός μου δεικτης παρα τις φιλοτιμες μου προσπαθειες τα χει παιξει.Αν ξερει κανεις καμια ψυχολ τεχνικη ωστε να μη μεταφερω τα ασχημα της δουλειας σπιτι θα το εκτιμουσα να τη μοιραζονταν μαζι μου.Πολλα ειπα.).Λοιπον,περα απο τα διαφορα της δουλειας γίνονται κ καλα πραγματα.Σημερα πηγα απο το σπιτι της Ο.Ειναι σα να πηγα στην ακρη του κοσμου αλλα ειχα λογο.Ειχαν ερθει αυτα που παρηγγειλα απο τη Λα Ρεντουτ κ την Avon (ρουχα κ καλλυντικά για τους μη μυημενους)!Δεν εκατσα πολυ καμια ωρα (ειπαμε ειναι στην ακρη του κοσμου) αλλα ηρεμησα καπως.Με περιμενε στο σταθμο,πάρλαρε μεχρι να φτασουμε (τελικα τη δεχτηκε τη δουλεια στην Κηφισιά.Εξακολουθω να διαφωνω αλλα αφου εκεινη θελει...) στο σπιτι ανοιξαμε τα πραγματα, ηταν ωραια.Η αδερφη της μαθαινει Σερβικα κ ολο πεταγε κ καμια λεξη,ειχε πλακα.Οι Σερβοι λεει κανουν καθε βδομάδα ενα παρτυ κ αυτη τη βδομάδα ειναι καπου στη Γλυφαδα κ εχει κ Σερβικο συγκρότημα.Ωραια!Ελπιζω να παμε.

Παντως τωρα,κάθομαι μπροστά στον υπολογιστη,η ΤV παιζει,τα παντα παιζουνε,φοραω το καινουργιο μου Κινέζο κοκκινο μπουρνούζι κ τη μασκα προσωπου της Avon κ νιωθω ηρεμη μετα απο αρκετο καιρο.

Ολα εχουν γινει αγωνας κ οπως ειπα στη μαμα μου,το χειροτερο δεν ειναι αυτο.Το χειροτερο ειναι πως:

-Δεν εχω γκομενο.

Απαντηση:Βαρης καημός.

-Δεν εχω δουλεια

Απαντηση:Κανε λιγο υπομονη κ θα δουμε.

-Δεν εχω φιλους

Απαντηση: Εχεις, κ μαλιστα παρα πολλους

-Οχι δεν εχω,εχουν ολοι σχεση κ δε μου κανουν παρεα.

Απαντηση: Σιγα!

-Σου λεω δεν ειμαι καλα!!Ποτε θα ρθεις???????????

Απαντηση: Δε μου το ειπες αυτο, οτι δεν εισαι καλα

-Σου το λεω κατι μηνες τωρα κ με γραφεις.Ποτε θα ρθεις?

Απαντηση: Δε μου το ειπες ποτε.Δε μπορω να ρθω τωρα γιατι εχω κατι δουλειες....

-Ναι καλα...

Ε,αυτα τα ολιγα για σημερα.

Παω να δω τηλεόραση.Οπως συμφωνησαμε σημερα με την Ο. & sister,μολις αποκτησαμε διπλα κρεβατια,παψαμε να εχουμε προσωπικη ζωη.Κ οι τρεις.Ολα για καποιο λογο γίνονται.Δεν υπαρχουν ‘τυχαιοτητες’ σ αυτη τη ζωη.