Αποφασεις Που Θ Αναγκαστω Να Τηρησω

Οκ,λοιπον σημερα πρεπει να παρω τηλ τον δασκαλο οδηγησης.Δε παει αλλο παιδι μου.Ενα που δε βρισκω γκομενο για να με μεταφερει στα δωθε κ στα κειθε.Ενα που εχω κατι προτασεις για δουλεια στις δυο ακρες της πολης που μετρο δε πατα κ τα bus σ αφήνουν καταμεσής στο κεντρο μες στις μαυρες νυχτες,ε,δε γινεται,πρεπει να κανω την καρδια μου πετρα κ να το προσπαθησω κ αυτο.

Το πρόβλημα ομως ειναι πως οποτε λεω οτι θα παρω το δασκαλο,το προσωπο μου το καταλαβαινει κ κανει ενα κακο χαμο απο κοκκινιλες κ breakouts κ δε ξερω τι κ μετα αναγκάζομαι να το αναβαλλω μεχρι να σιαξει το δερματακι μου γιατι δε μπορω να βγαλω φωτογραφιες για διπλωμα οδηγησης κ να ειμαι χαλια,μπορω?

Διοτι, αλλιως σε αντιμετωπιζει ο τροχαιος που σε σταματα εν τω μεσω της νυκτος επειδή πηγαινες «ζικ-ζακ» εαν εχει μια ωραια παρουσια απέναντι του κ μια ωραια φωτογραφία στο διπλωμα (σιγα μη κοιταει τα στοιχεια μες στα μαυρα σκοταδια) κ αλλιως αμα η γκομενα στη φωτο εχει το χαλι της.Νομιζω?

Το κακο ειναι οτι αφου περιμενω να συνελθει το δερμα μου ικανο διαστημα,μολις ξαναπω οτι θα παρω τον δασκαλο,αρχιζει παλι τα ιδια...οποτε παλι δε μπορω να παρω!

Ειναι ενας φαυλος κυκλος.