Ηταν η ωραιοτερη εικονα.Σε αντιπαραβολή με τις φτιαγμενες γκομενιτσες που βλεπω καθε μερα στο μετρο , ισιο μαλλι, νυχι γαλλικο, μποτα, παντελονι θεοστενο κ υφακι ‘εγω ειμαι μια θεα’ (μη ξεχασω,κ τσαντακι tous) κ τους αδιαφορους καθ ολα αρσενικους που τις συνοδευουν.Εχει κουραστει το ματι μου να βλεπει συνεχεια τα ιδια κ τα ιδια.Αλλα, αυτοι οι δυο εχθες,....ηταν εικόνα για τα περιοδικα.κ απο κατω η λεζάντα ‘πως θα πρεπει να ειναι μια σχεση δυο ανθρωπων στην ηλικια των 20 αλλα κ σε οποια αλλη ηλικια’.
Μια τετοια σχεση ειναι ωραια.Πολυ ωραια.Να εισαι ο εαυτος σου,να σε αποδέχεται ο αλλος,να ειναι κ εκεινος ο εαυτος του,να μην υπαρχει το ‘δηθεν’ μεταξυ σας κ να γελατε με κατι χαζο μεσα στο μετρο σαν να μην υπαρχει κανενας αλλος γυρω,στον κοσμο...
2 σχόλια:
Επρεπε να τους μιλησεις!
"Γεια σας! Γιατι ειστε τοσο φυσιολογικοι?"
Αν και το "φυσιολογικό" καθορίζεται από το στατιστικά σημαντικό, εντούτοις, συμφωνώ, πως το ανεπιτήδευτο, αγνό και άδολο, είναι πάντοτε πολύ περισσότερο όμορφο, όταν συνυπάρχει με ωραία εικόνα.
Ένα απλό παράδειγμα... Σε αίθουσα αναμονής οδοντιατρείου, χάζευα περιοδικο λαιφ σταϊλ... Ή τα μάτια μου έκαναν πουλάκια, ή όλες εκεί οι λάϊφ σταϊλιτζούδες μοιάζουν τόσο μεταξύ τους που δεν τις ξεχωρίζεις πλέον...
Δημοσίευση σχολίου