Αιγαλεω City

Εχω κατι προτασεις για δουλεια.Τρεις τον αριθμο.Well,πλεον δυο.Πηγα σημερα στη μια απο αυτες.Στον Κορυδαλλο.

Με το μετρο εκανα μεχρι το Αιγάλεω city,ενα τεταρτο.

Για να παω Κορυδαλλο,περιμενα το bus 1 ωρα,σε συνθήκες που ειχα ξεχασει οτι υπηρχαν στην Αθηνα.Εiχα να το ζησω αυτο απο οταν δεν ειχε μετρο κ περιμενε κοσμος κ κοσμακής στις στασεις κ οταν εμφανιζονταν ενα, εκαναν ολοι μαζι ντου.

Ειχα να παω κατα κειθε απο τοτε που νταλαβεριζόμουν με τον Greek Lover.Εμενε καπου εκει συνορα Νικαια-Κορυδαλλος,αλλα παλι οσες φορες ειχα παει, ηταν με ταξι.

Τελος παντων το 806 δεν ηρθε ποτε μεσα σ εκεινη τη μια ωρα που περιμενα.Ηρθε το Α17.Ρωτησα τον οδηγο αν κανει σταση εκει που ηθελα (του ειπα κ το ονομα της στασης).Δεν ηξερε.Παρ ολα αυτα εκανε το δρομολογιο.Μου ειπε ο κοσμος που να κατεβω.Η πλακα ηταν που μου λεγανε «θα στριψεις σ εκεινο το δρομο,θα κανεις δεξια σ εκεινο το δρομο,θα κατεβεις εκει».Ηταν ομως εντελώς αγνωστη περιοχή.Ποιος δρομος κ ποιο στενο ρε ανθρωπε!Δε με βλεπεις που δεν το κατεχω?Με τα πολλα το βρηκα.Ειχα κ τον χαρτη μαζι μου.

Η κυρια που εχει το μαγαζι,εψαχνε-κ καλα- καποιον να τ αφησει σιγα σιγα..Πολυ κεντρικο,φαίνεται απο τον δρομο.Μπαινω μεσα,η βοηθος ενα πλάσμα αγελαστο,εχθρικο κ αναγωγο, κ στο τηλεφωνο κ σ εμενα κ στους ανθρωπους.Το πατωμα ηταν πιο ασπρο απο τη στολη που φορουσε.Αυτο παλι πρωτη φορα το ειδα.Στα μαγαζια του κεντρου ειναι ανεπιτρεπτη αυτη η συμπεριφορά κ αυτη η εμφάνιση.Με τα δε γαντια που φορουσαν επιαναν τα παντα.Τα τηλεφωνα,τα μαλλια τους,τα κινητα τους,τους ανθρωπους,τις πορτες.Μα τα παντα.Κ αυτο ειχα να το δω επισης απο το Κατσαπαγκιο που ειχα παει σ εναν συναδερφο γιατι ειχα πρόβλημα,φοιτήτρια ακομα,κ εκανε το ιδιο.

Δεν εχω λογια.Ας μη μιλησω για τα ειδικα παπουτσακια που φορουσαν κ ηταν μες στη βρωμα..

Τι να πω.Ο κοσμος αποφευγει τους νεους συναδερφους ταχαμου «γιατι δεν εχουνε πειρα».Οκ,δεν εχουνε πειρα,Η πειρα παντως,δε θα σε προστατευσει απο τις ασθενειες.Οι συνθήκες υγιεινης ομως θα το κανουν.Κ οι νεοι συναδερφοι αν μη τι αλλο τις τηρούν.

Ειχαμε ηδη μιλησει ,κ ειχα ξεκαθαρισει τι ψαχνω, αλλα οχι επρεπε να με συρει μεχρι εκει για να μου πει οτι:

Να, ψαχνει καποιον να του αφησει το μαγαζι, αλλα σε 15 χρονια που θα παρει συνταξη.

Για την ωρα,θελει καποιον βοηθο, για κανενα χρονο χωρις να τον πληρωνει κ μετα βλεπουμε. (αυτολεξεί)

Αν ειχα μολις βγει απο τη σχολη,θα το ειχα θεωρησει καλη προταση.Πανω σ αυτο πατουν ολοι οι ‘εμπειροι’ συναδερφοι.Στο οτι δεν ξερεις τι παιζει.

Σημερα ξερω πως δεν εχω χρονο να θυσιασω για να βγαλει λεφτα καποιος αλλος.

Πρεπει να με πληρωνεις.Ακομη κ για να κανω τον βοηθο,που δεν τον κανω πια,πρεπει να με πληρωνεις.

Ναι, σου λεει, αλλα θα σου αφησω το μαγαζι.

Οχι δε θα μου το αφησεις.Ακομη κ αν αποφασισεις να φυγεις,οταν συνταξιοδοτηθεις,θα κοιταξεις να εκμεταλλευτεις το γεγονος οτι εγω εμεινα εκει μεσα μαζι σου 10 χρονια κ θα ναι δυσκολο για μενα να φυγω μετα τοσα χρονια κ να ξεκινησω ξανα απο την αρχη,οποτε τι θα κανεις σα καλη ‘συναδερφος’?

Θα ζητησεις τρελο ενοικιο για τον χωρο σου.Κ πολυ λογικα διοτι ο χωρος σου,αν κ ανεκμεταλλευτος,ειναι τεραστιος.

Κ μετα θα ζητησεις κ ενα υπερογκο ποσο για ‘αερα’.Τουτεστιν,για το πελατολογιο!

Κ επειδή είπαμε,θα χω επενδυσει τη ζωη μου στο χωρο σου,στους ασθενεις σου,σ εσενα δε θα μπορω να πω οχι.Κ θα πληρωσω χρυση συναδερφε την ‘καλοσυνη’που εκανες να μου αφησεις τη δουλεια.

Λοιπον οχι,καλυτερα να κανω κατι δικο μου.Θα μου βγει σιγουρα κ πιο φτηνα.

Το μονο που με ανησυχει ειναι οτι νιωθω να χανω το χερι μου.Εχω αρκετο καιρο να το δουλεψω.Θα μου πεις,ειναι ολα θεμα εξασκησης κ επανέρχονται.Εδω επανηρθαν τα Γαλλικα.Αυτο,που εχει γινει δευτερη φυση δε θα επανέλθει?

Κουραστηκα.Εχω αλλες δυο προτασεις να διερευνησω.Δε τις βλεπω να κάθονται ουτε αυτες.

Εχω κ πολυ κακη διαθεση.Συνηθως αυτο συμβαίνει οταν μ ενοχλεί ο ακατανομαστος.

Κ νομιζω πως ,σταδιακα, χανω την ελπιδα.Οτι θα μπορεσω μια μερα να εχω για μενα, μια ζωη που να μου αρεσει.