Θα Μπορουσα...

...να γραψω σημερα για ολα εκεινα τα ασχημα που συμβαινουν στη δουλεια.
Τις ιντρικες,τις πολιτικες,τα κομματικα...θα γραψω κ γι αυτα,φανταζομαι,οταν ο κομπος θα φτασει στο χτενι.
Για μερικες μερες ομως ακομα,θελω να κρατησω αυτη την ψευδαισθηση του γιατρου.
Του τρελου επιστημονα,με την λαχουρι μπαντανα (προσωπικα προτιμω χρωματος κοκκινου) στο κεφαλι,την μουσικη στη διαπασων,τον ασθενη, κ εκεινος να δημιουργει μια ομορφια (well depends απο ποια οπτικη το βλεπεις).
Οτι δηλαδη,δεν ειμαι το εξομοιωμενο ποταπο ανθρωπακι που θ αναγκαστει να προσπαθησει (για αλλη μια φορα) να εληγχθει οπως οπως (να συρθει ειναι το καλυτερο,η ελληνικη γλωσσα ειναι πλουσια) μπας κ το αφησουν να επιβιωσει 9 μηνες ακομα μες στο συστημα.
Εχω αυτη την αισθηση του ματαιου.Του αναποφευκτα ματαιου ,μεσα μου παλι,κ οχι τυχαια.
κ για λιγο ακομη θα προσπαθησω να μεινω στην ψευδαισθηση κ μετα θα ξυπνησω.
Κ ειναι κριμα.οχι τοσο για μενα,νομιζω ολα για καλο γινονται,γιατι ετσι κ αλλιως θα τη βρω την ακρη μου.Αλλα γι αυτους τους ανθρωπους που ερχονται εκει κ οταν δε θα ειμαι εγω,δε θα υπαρχουν.Δε θα υπαρχει κανεις γι αυτους, να νοιαστει.
Σημερα ομως,ειδα μια ασθενη απο τη Σομαλια.
Κ εναν αλλον απο την Αφρικη αλλα αυτος μιλουσε Ελληνικα κ δε ρωτησα.
Κ μια κοπελα απο την Ιταλια (μα γιατι ολοι οι λαοι πιστευουν πως οι Ελληνες μιλανε σιγουρα τη γλωσσα τους??)
Κ ενα τσιγγανακι 4,5 χρονων
Κ θα παω ησυχη κ χαρουμενη στο κρεβατι μου που ημουν εκει γι αυτους.
Κ που σταθηκαν τυχεροι,να σκυψει απο πανω τους ενας ανθρωπος που λεει τον εαυτο του επιστημονα ( κ θελει να πιστευει πως ειναι)