O Φαντομας Ξαναχτυπα!

Τηλεφωνακι απο την σιτεμενη κυριουλα-φιλη της mother.Αυτη ντε,την 'θα κυλησει η ζωη χωρις χαρα κ χωρις συγκινησεις'
Τωρα το χω μαθει (τι επιμενω κ τα σηκωνω τα γαμημενα τα τηλεφωνα δε ξερω) κ προσπαθω να την ξεπεταω γρηγορα τυο στυλ 'τι κανετε?καλα?χαιρομαι!καλο βραδυ τωρα'
Anyway.Λεμε τα καθιερωμενα ευγενικα κ καταληγουμε στο
'πως παει η δουλεια?'
'πολυ καλα!'
'τα προσωπικα?'
'πολυ καλα!Εσεις που θα πατε το Πασχα/εχετε αποφασισει?'
'Α!Εχουυμε τιποτα,δηλαδη....'
'....ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ''
'Ααααααα...δεν απαντας'
'Ναι.Τι αλλα λοιπον?Δε μου πατε για το Πασχα?'

Κ μετα με πηρε η mther κ ηταν παλι τα ιδια 'μπλα μπλα μπλα...τωρα θελεις να δεις εναν γαμπρο?'
(Jesus!)
Ο 'γαμβρος' ειναι λεκτορας στο Πολυτεχνειο,ετων 36.
Το λοιπον.Οποιος ελευθερος λεκτορας του Πολυτεχνειου με διαβαζει.Please προτιμω ν αφησει μηνυμα παρα να μπλεκει τις κολλημενες-ορισμενης ψυχοπαθολογιας- γεροντοκορες φιλες της μανας μου στη προσωπικη ζωη ολων.
Φιλε λεκτορα ΠΡΟΣΟΧΗ!ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ!Οχι γεροντοκορες φιλες των μαμαδων μας σε θαλασσες κ ακτες!
κ αν δε με παντρευτειτε-διοτι ειμαι κ ιδιαιτερος ανθρωπος βεβαιως βεβαιως κ δε μ αντεχουν ολοι-παντα μπορειτε να γινετε φιλοι μου..h ασθενεις μου.Αλλα οι ασθενεις μου γινονται παντα φιλοι κ στο κατω κατω δεν ειναι υποτιμητικο να εισαι ασθενης καποιου γιατρου.
Σε τελικη ολοι αργα η γρηγορα καταληγουμε ασθενεις καποιου.Ενιοτε κ ψυχιατρου...whatever