Φιλια Ειναι..

Η φιλια μου με την Ο. μετρα πανω απο μια 10 ετια.
Ξεκινησε στο Beo μια περιοδο που χρειαζομουν να μεινω καπου κ η Ο. βρεθηκε μπροστα μου κ μου προτεινε να μεινω μαζι τους (ειχε κ συγκατοικο) χωρις να με ξερει.
Καθαρα κ μονο γιατι με λυπηθηκε κ ναι.Ειναι ενας καλος ανθρωπος στον πυρηνα της,το πιστευω αυτο μεχρι κ σημερα.
Ολα αυτα τα χρονια που περασαν,της σταθηκα κατι παραπανω απο φιλη.Νοιαστηκα γι αυτην σαν να ηταν για μενα αδερφη.Κ ισως ππαραπανω απο την ιδια της την αδερφη σε ορισμενες περιστασεις γιατι εγω μπορουσα κ να την καταλαβω σε πραγματα που η αδερφη της δε μπορουσε κ να τη βοηθησω.
Για μενα φιλια ειναι να εχεις ενα προβλημα κ να λες
'ε.μου εχει συμβει αυτο'
κ να σου λεει ο αλλος 'κατσε να δουμε τι μπορω να κανω για να σε βοηθησω να το λυσεις'
Κ εχω κανει πολλα.
Πολλα παραπανω ισως απ οτι θα πρεπε, γιατι ισχυει παντα το παλιο ρηττο 'ο ευεργετιθης,ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος'.
Η Ο. εμεινε στο Beo.Καθαρα με δικη της επιλογη.
Υπαρχουν οι ανθρωποι που προσπαθουν σαν τρελοι οταν θελουν κατι.
Υπαρχουν ανθρωποι που ο,τι θελουν τους ερχεται στο πιατο χωρις προσπαθεια
Υπαρχουν ανθρωποι που πιστεουν οτι τους αξιζει η Αρτα κ τα Γιαννενα κ χαλαρωνουν.
...Κ οταν καταλαβουν οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι τρεχουν κ δε φτανουν.Αλλα δε φταιει κανεις γι αυτο παρα μονο το ξερο τους το κεφαλι.

Για να μην τα πολυλογω,η φιλια μου με την Ο. εληξε...εδω κ χρονια.Κλασικα,μονο εγω δεν το ειχα καταλαβει.
Νομιζω τωρα,πως εληξε σταδιακα.
ξεκινησε οταν γυρισα.
Συνεχισε,οταν πηρα το πτυχιο μου.
Μετα το μεταπτυχιακο.
Μετα η δουλεια,οι γλωσσες.
Δεν ειχα καταλαβει οτι την ενοχλουσαν ολα αυτα που καταφερνα.Η Ο. παντα θεωρουσε οτι μου δωθηκαν ακοπα.
Η αληθεια ειναι οτι τιποτα δε μου δωθηκε στο πιατο.Κ οσο για τη δουλεια που εχω,το να εισαι επικουρικος δε σημαινει τιποτα αλλα εξον απο του οτι περνεις μερικα λεφτα-οταν τα παρεις- για ενα χρονο, κ πεθαινεις στη δουλεια.Δεν ειναι οσο καλο φανταζεται καποιος κ χρειαζεται ορισμενως να εισαι πολυ δυνατος μεσα σου για ν αντεξεις πραγματα,αλλα ναι δεν ειναι κ για πεταμα στους καιρους που ζουμε.Κ μαλλον το να δουλευεις στο γωνια μπακλαβα μαγαζι,σου προσδιδει μια 'αιγλη' προκλητικη για πολλους,κατι που ως τωρα δε μου χε καν περασει απ το μυαλο οτι μπορει να συμβαινει.
So η επιστροφη στο Beo ηταν η αρχη του τελους.Γιατι βρεθηκα,χωρις να το εχω επιδιωξει με προταση για δουλεια κ εναν Σερβο που να εχει ολη την καλη διαθεση να με κανει να χαρω.
Κ αυτο ηταν ενας εκρηκτικος συνδιασμος.
Βλεπεις,στον Ανατολικο κοσμο,το να εχεις τελεισει ιατρικη η κατι σχετικο σε κανει αυτοματα 'doctor' κ ας μην εχεις δουλεια,λεφτα,προοπτικη,αλλα εισαι doctor no matter what.Δηλαδη η κατασταση ειναι τοσο για γελια οσο δε μπορεις να φανταστεις.
K σου ρχεται ξαφνηκα απο το πουθενα η χοντρουλα Μe,που δε θα πρεπε να χει ολα αυτα που εχει γιατι δεν της αξιζουν που δε θα πρεπε να χει κανει ολα αυτα που χει κανει γιατι δεν εχει τοσο πολυ μυαλο κ βρισκει κ καποιον ν ασχολειται μαζι της κ ταυτοχρονα μια καλλητεχνης στο κεντρο της πολης της προσφερει μια δουλεια που δεν της χρειαζεται κ δεν της αξιζει,καθως η Me δεν ειναι ουτε κατα διανεια 'doctor' (ασε που ειναι κ χοντρουλα-το πα αυτο η το ξεχασα?).Κ αυτο ειναι ανεπιτρεπτο βεβαιως βεβαιως.
Οι λοιπες λεπτομερεις δεν ενδιαφερουν.
Μια ασυνεννοησια της στιγμης (πολυ λογικο να συμβει οταν μιλας 3 γλωσσες ταυτοχρονα) που δυο ωριμοι ανθρωποι που μετρουν 10 χρονια φιλιας θα την ειχαν συζητησει κ θα την ειχαν ξεπερασει με συνοπτικες διαδικασιες αλλα εν προκειμενω (κ με βαση τα παραπανω) ηταν η σταγονα που ξεχυλησε το ποτηρι.
Στη δικη μας περιπτωση,απλα εβγαλε στην επιφανεια ανασφαλεις δικες της κ πικριες που ποτε δεν ειχα φανταστει οτι υπηρχαν κ σιγοβραζαν επι 10 χρονια.
Εκανα μια συζητηση εντελως παραλογη.Κ ηταν παραλογη για εναν κ μονο λογο.Γιατι η επι 10 ετιας φιλη μου δεν ειχε καλη προαιρεση απεναντι μου.Κ δεν την ειχε,κ ολα αυτα τα 10 χρονια,απ οτι καταλαβα.
Ωστοσο,σε ολα τα πραγματα υπαρχουν κ ορια.
Ορια στο τι μπορεις να πεις σε καποιον.
Ορια στο τι μπορεις να κανεις.
Ορια στο τι μπορει ν ανεχτει ο αλλος.
K καπως ετσι,αυτη η φιλια τελειωσε μεσα μου.
Δε γινεται αυτος ο ανθρωπος που εγω αποκαλω φιλο,στον οποιο εχω αποδειξει εμπρακτα κ τα καλα μου αισθηματα κ στον οποιο διπλα εχω σταθει βραχος,ακριβως οπως βραχος στεκομαι διπλα σους απολυτα δικους μου ανθρωπους κ που με ξερει τοσα χρονια να μ αντιμετωπιζει ετσι.
Δεν υπαρχω στη ζωη καποιου για να του την κανω πιο ευκολη,να του καλυπτω ανασφαλειες κ φοβιες κ για να βγαζει πανω μου τις μικροτητες του.
Ξερω πως εχω το φιζικ που παραπεμπει σε μια τετοια προσωπικοτητα.Οποιος με ξερει κ δεν ειναι αιθεροβαμων αντιλαμβανεται πως ειναι απλα φιζικ.Ως προσωπικοτητα πολυ απεχω απ αυτη τη συμπεριφορα..
Κ Μπορει να λιγοστεουν επικινδυνα οι ανθρωποι γυρω μου κ εγω να γινομαι ολο κ περισσοτερο αντικοινωνικη κ φοβικη προς τους ανθρωπους,αλλα απο μια τετοια 'φιλια',προτιμω ν απεχω συνειδητα.Καλυτερα μονη.
Αλλα πραγματικα.
Το χειροτερο για μενα ειναι,οτι ξερω πως η Ο. θα στραφει παλι σ εμενα για βοηθεια,για τον απλουστατο λογο οτι σ εκενον που δεν εχεις φερθει καλα, εκεινον ακριβως τον ανθρωπο ειναι που χρειαζεσαι μια μερα παλι.
Κ θα προτιμουσα να μη γινει κατι τετοιο.
Γιατι ναι.Ειμαι η εικονα κ η ομοιωση του πατερα μου (τι θες ρε bro?ενταξει το παραδεχομαι,μονο εσυ εμοιασες της μαμας).Μπορω να δωσω απειρες ευκαιριες σε καποιον.Αλλα αμα τον συχαθω τελειωσε.Τελειωσε ομως, δια παντως.
-
Αγαπητη Ο.Μετα την τελευταια μας τηλεφωνικη συνομιλια,εκλεισα το τηλεφωνο κ ενιωσα πως σου ειχα πλεον ξεπληρωσει εκεινη τη καλοσυνη του παρελθοντος.
Δε σου χρωσταω πια.
Κ σιγουρα δε μου χρωστας εσυ τιποτα.Ολα ηταν εναντι.
Ελπιζω να συνεχισεις να ζεις στη νιρβανα σου κ στη λαθος θεωρηση της ζωης κ της φιλιας που εχεις,διοτι ετσι κ βγεις απο κει,η πραγματικοτητα θα σε καταρακωσει.
Θα το εκτιμουσα απεριοριστα αν την επομενη φορα που θα με χρειαστεις (γιατι θα με χρειαστεις,γι αυτο να σαι σιγουρη)να μη μου τηλεφωνησεις κ να λυσεις το προβλημα σου καπως αλλιως,διοτι θα με φερεις πραγματικα σε πολυ δυσκολη θεση.
Λυπαμαι που δε μπορεις ακομη -παρα τα χρονια που εχουν περασει-να δεις πιο μακρια απο την αυταρεσκεια σου κ παραμενεις μεσα σου το ιδιο ανωριμη μ ενα 18 χρονο .
Εγω καλως η κακως κ εχω ωριμασει κ εχω προχωρησει.
Καιρο τωρα.
Η Μαριλη,τελικα ειχε δικιο που αποχωρησε νωριτερα.
Κ τωρα,αν κ νομιζεις πως εσυ βαζεις τελος σ αυτη τη φιλια στην πραγματικοτητα ειμαι εγω αυτη που το κανω.Just try me κ θα το δεις.
Αυτο ειναι το τελος της συντροφιας του Βελιγραδιου,κ μιας εποχης που δεν υπαρχει πια, παρα μονο στις αναμνησεις μας.
Αλλα δε πειραζει.
Να ειμαστε ολοι καλα, κ εχει ο Θεος.
Εχουμε περασει μαζι κ καλες κ δυσκολες στιγμες κ νιωθω τυχερη που σε γνωρισα κ που μοιραστηκα μαζι σου μερος απο τη ζωη μου.
Σου ευχομαι πραγματικα τα καλυτερα.
Κ τωρα γεια σου, κ καλη ζωη!


....................................................................να φευγεις,αξιοπρεπης, οταν βλεπεις οτι ο αλλος δε σ εκτιμα,πριν στεναχωρηθειτε πολυ κ οι δυο.