Τα νοσοκομεια μου μεσα 1

Μεχρι χθες με μισουσε θανασημα ο ενας παρατρεχαμενος.Απο εχθες με μισει κ ο αλλος.
Ηρθε χθες στα 'καλλιτεχνικα 'μας επιγοντα κυριουλα μεταναστρια που μιλα ελαχιστα Ελληνικα με την κορη της που μιλουσε καλα.
Τη βαλανε κατω να τς κανουν την καλλιτεχνικη πραξη 'Ε'.Κοινως θα της αφαιρουσαν κατι.
Ο αλλος επικουρικος την εδωσε στον παρατρεχαμενο (γιατι ειναι αντρες κ μεγαλοι γιατροι κ οι δυο κ εγω ειμαι απλα η νοσοκομα τους*).Δε μ ενοιαξε τ ομολογω.Καθε πρωι που ξηπναω η πρωτη μου σκεψη ειναι 'δε θελω να παω στη δουλεια'.Λατρεβω τη δουλεια μου.Αυτη τη διαρκη ενταση τη λατρεβω.Αλλα δε μπορω αλλη μαλακια κ κυριως ΤΟΣΟΥς ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ!
Συνεχιζω.Μπαινω στο χωρο φευγαλεα κ βλεπω το περιστατικο.Πιανω τον επικουρικο κ του λεω 'Να σου πω,ξερεις οτι αυτο φτιαχνει.το ξερεις,φαινεται!Στηλ την εξω να το φτιαξει'
'Ελα μωρε,μου λεει αφου αυτ θελει να της κανουμε 'ε''
πασο.Το 99% αυτων που μαινουν αυτο θελουν.Δε με νοιαζει πια.
Τελος πα,καθομαστε με τον επικουρικο για καφε κ ο παρατρεχαμενος δουλευει.Καποια στιγμη μπαινει μεσα κ λεει 'τελειωσα αλλα αυτη ζαλιστηκε'
'οκ λεει ο επικουρικος,πες της να κατσει εξω κ θα την ξαναδουμε αργοτερα'
περασε κανα 5 λεπτο κ βγηκα εξω δε θυμαμαι γιατι.
Βλεπω τη γυναικα ξαπλωμενη πανω στις καρεκλες αναμονης (κ μη φανταστειτε καμια σοβαρη καρεκλα)με το κεφαλι της στην αγκαλια της κορης της κατασπρη χειροτερα απο τον τοιχο.
ΜΟυ σηκωθηκε η τριχα καγκελο.Μουρθε να μπω μεσα κ ν αρχισω τον παρατρεχαμενο στα χαστουκια.Εχω να δω ανθρωπο τοσο ασπρο απο τη μερα που πηρε ο αδερφος μου τηλεφωνο σπιτι απο την θεσ/νικη να πει στον πατερα μου οτι η μητερα μου δε ξυπνησε απο τη ναρκωση αλλα επεσε σε κωμα.
Κ αυτη η γυναικα ηταν σαν το σκυλι πεταμενη στις καρεκλες αναμονης γιατι ο παρατρεχαμενος δεν ηξερε,δεν τον ενοιαξε δε τσεπωσε 250 ευρω απο την κυριουλα οπως συμβαινει στα ιατρεια των γονειων του οπου δουλευει μετα.
Εβαλα τη γυναικα μεσα της εδωσα πρωτες βοηθειες τη συνεφερα κ μετα απο 20 λεπτα που το παλευα κ η γυναικα συνηλθε τοτε τη θυμηθηκε ο παρατρεχαμενος κ φιλοτιμηθηκε να της δωσει χυμο.
Του εξηγησα μια οτι ολα καλα η γυναικα συνηλθε
οχι να της δωσουμε χυμο
του το λεω δυο
την τριτη του ειπα οτι αφου πας γυρευοντας να στα χωσω,το θυμηθηκες τωρα οτι θελει πρωτες βοηθειες τοση ωρα τι εκανες.
Ποιος ειδε το Θεο κ δε τον φοβηθηκε.Αρχισε να φωναζει οτι τα εκανε ολα οπως επρεπε κ τι στο καλο θελω.
Θελω να εισαι λιγο ανθρωπος.κ θελω μιας κ τελειωσες χτες το Παν/μιο κ οχι οτι δε θα γινεις καλος,γιατι θα γινεις αλλα για την ωρα δεν εισαι να μη σ αφηνουν να μαθαινεις πανω σε ανθρωπους σαν τη μητερα μου.Να πας στα ιατρεια των γονειων σου να πειραματιστεις οσο θες.
Τελικα η κυριουλα ηταν διαβητικη.Μισο βηματακι απ την κριση.Δεν ειχαν νοιαστει να ρωτησουν η οπως λεει κ η μαμα μου 'δεν ηταν οτι δε νοιαστηκαν ηταν οτι ΔΕΝ ΞΕΡΑΝΕ οτι επρεπε να ρωτησουν'
κ αρνιοταν πεισματικα να φαει το γλυκακι που της εδωσα 'επειδη θα της ανεβαινε το σακχαρο'
Πραγματικα δεν ειχα την αντοχη να συνεχισω.
Δε γουσταρω να ειμαι ο Δον Κιχωτης κανενως.
Οταν πατε σ ενα νοσοκομειο κ σας καθιζει καπου ενας γιατρος να ζητατε να μαθετε τι ειναι.
Θα σας πουν 'ολοι εδω γιατροι ειμαστε'
Αυτο δεν ισχυει παντα.τα νοσοκομεια ειναι τιγκα στους παρατρεχαμενους που δεν επιβλεπονται απο κανενα.'Το παιδι του ταδε που πρεπει να μαθει πανω στου κασιδι το κεφαλι'
κ αν σας πουν 'αν δε σου αρεσει φυγε' Σας παρακαλω οτι κ να χετε να σηκωθειτε να φυγετε.Πιστεψτε με,θα ειναι πιο ασφαλες για εσας.
* εδω ενα εχω να πω:Οσο πιο ψλα πεταμε,τοσο πιο μικροι φανταζουμε στα ματια αυτων που δεν μπορουν να πεταξουν.Γιατι μονο ετσι μπορουν ν αντεξουν την ανεπαρκεια τους.