Such A perfect Day!

Καμια φορα στη δουλεια,μπαινει μεσα καποιος ανθρωπος που εχει μια ακαταμαχητη αυρα την οποια η συναισθηματικη νοημοσυνη μου δε γινεται να αγνοησει.
Σημερα μπηκε ενα κοριτσακι 16 χρονων με παραπεμπτικο απο το ογκολογικο με ΟΜΛ κ αιμοπεταλια κ λευκα πολυ κατω του φυσιολογικου.
Κ ειχε μια αυρα αυτο το κοριτσακι,ηταν κατι σαν ηλιαχτιδα ετσι οπως περναει μεσα απ το παραθυρο κ πεφτει ,μια ακτινα φωτος-πανω στο τζαμι στο τραπεζακι..τι σας λεω τωρα!
Κ οχι, το πιοενδιαφερον για μενα δεν ηταν η αυρα της.
Το πιο ωραιο ηταν οτι επειδη ειχε αυτη την ακαταμαχητη αυρα την πρσεξα κ την ανελαβα.
Κ ενιωσα τοσο εξαιρετικα,γιατι ηξερα τι προβλημα εχει,γιατι κ τι επρεπε να γινει.
Κ το ηξερα με μια απολυτη βεβαιοτητα κ με μια απολυτη σιγουρια.Ενιωσα για μια μαγικη στιγμη οτι οι κοποι τοσων χρονων απλα δε πηγαν χαμενοι.
Κ δε πειραζει που ειμαι απλα καλλιτεχνης κ οχι γιατρος.ξερω περισσοτερη ιατρικη απο πολλους που αυτοαποκαλουνται στους γυρω τους γιατροι.
Κ ξερω πολυ καλα οτι ουτε που καταλαβε οτι εγω επι 10 χρονια προσπαθουσα να φτασω ακριβως σ αυτο το σημειο που ημουν σημερα.
Κ επι 10 χρονια προσπαθουσα να μαθω αυτα τα 5 πραγματα που της ειπα σημερα.
Πεντε πραγματα για 10 χρονια προσπαθειων.κ ομως απο τους 6 καλλιτεχνες εκει μεσα.Μονο εγω τα ηξερα.
Πιθανως γιατι εγω ειχα τη διαθεση να φτυσω αιμα κ να θυσιασω τη διασκεδαση μου,την ευχαριστηση μου,ενιοτε την προσωπικη μου ζωη για να τα μαθω.
Αξιζε?
Για τη μικρη Ειρηνη νομιζω πως ναι.
κ ας μην το καταλαβε ουτε αυτη ουτε ο πατερας της που τη συνοδευε.
Ο κολλητος μου που του το ειπα μου ειπε το καλυτερο
'Κ ηταν πολυ τυχερη,γιατι πολυ τυχερος ειναι ο ασθενης που βρισκετε σ εναν γιατρο που ξερει ακριβως τι πρεπει να κανει'
Νομιζω θα παω χαμογελωντας αποψε για υπνο.

κ μεσα σ οοολα τα πραγματα που εκανα κ εμαθα σημερα, ειναι κ αυτα
1.Ενα εξαιρετικο site να σου θυμιζει οτι δε πρεπει να το βαζεις κατω ποτε

2.Ο πονος στο παιδι με καρκινο.Ενα ενημερωτικο φυλλαδιο αναρτημενο στο ιντερνετ το οποιο βρηκα εντελως συμπτωματικα προσπαθώντας να λυσω το γριφο ενος φαρμακου.Πολυ καλα δομημενο κ με πληροφοριες που δε μπορεις να σκεφτεις οτι χρειαζεσαι κ τις οποιες απευχεσαι να τις χρειαστεις.Ειναι ταυτοχρονα ενα κειμενο 'σκληρο' με εικονες που κανουν τα ματια να τσουζουν.
Αξιζει ομως να διαβαστει, γιατι ζουμε ολη μεσα σ ενα πεπλο εικονικης ευτυχιας.Ενα κουκουλι αλα Ματριξ στο οποιο μενουμε πεισματικα τυλιγμενοι.
Ειτε το θελουμε ειτε οχι ομως,ματριξ ξε ματριξ υπαρχει παντου γυρω η ρεαλιστικη πραγματικη ζωη που πονα.Που ομως αν δε αποδεχτεις τρην υπαρξη της,δε μπορεις να εκτιμησεις καμια στιγμη χαρας κ καμια ευτυχια.
Κ κυριως,δε μπορεις να νιωσεις το πιο σημαντικο.Συμπονια για τον συνανθρωπο κ μετα για τον εαυτο σου.