Χτες βραδυ ειμαι στο fc μιλαμε,τον πειραζω για το γυναικομανι που του την πεφτει ανοιχτα στον οργανισμο κ δε χαμπαριαζει τιποτα.Το ανεχεται.καποια στιγμη μου λεει 'θελω να δω θαλασσα'.'live?του λεω'.'yeap!'.'Κ που ειναι το προβλημα?'.'Σκεφτομαι να παω τωρα'.'Καλη ιδεα μου ακουγεται'.'Παμε παρεα'.
(Οκ,αυτο δε ξερω πως μου ακουγεται).
Τελικα πηγα φυσικα.Καλα ητανε.Οχι σουπερ ουαου,αλλα καλα κ ηρεμα.Ηπιαμε ενα κρασι κ μιλησαμε για τον κοσμο κ τις δυσκολιες του επαγγελματος.
Σκεφτηκα,οτι μου ειπε να βγουμε,διερευνητικα.Για να δει τι καπνο φουμαρω,κ πως μπορει να χειρστει το επαγγελματικο με βαση αυτα που θα μαθει απο μενα για μενα.Τελικα,νομιζω εγω εμαθα περισσοτερα για εκεινον παρα εκεινος για μενα.
Κ μετα γυρισαμε σπιτι.
Ποιος?Ο συναδερφος απ τη δουλεια.Οχι ο επικοινωνιακος.Ο αλλος!
Τωρα εγω αυτο,δε ξερω πως να το παρω.
1 σχόλιο:
Πάντα στη ζωή αφήνεις την κατάσταση να εξελιχθεί από μόνη της. Δεν την πιέζεις ούτε την καταπιέζεις διότι οδηγούν σε έκρηξη. Είπαμε τρελούλα για σένα. Ήρθα να πάρω το μισθό και το ΙΚΑ και σε ένα χρόνο χαιρετώ. Να δεις πως θα μαλακώσει. Χαλί θα γίνει μέχρι που θα σε παντρευτεί :Ρ
Δημοσίευση σχολίου