Not Good

Σημερα πεθανε ο πατερας του κολλητου μου.
Δεν τον ηξερα καλα,αν κ τον κολλητο μου τον ξερω...απ τα 18.
Ολα αυτα τα χρονια,του μιλουσα στο τηλεφωνο κ οι φρασεις που του ελεγα ηταν πολυ συγκεκριμενες
'γειαω σας κυριε Χ.,μπορω να μιλησω στον κολλητο?'
κ τετοια.
Τα τελευταια χρονια η σχεση μας αλλαζε.Τον συμπαθουσα.Τον ειχα δει καμποσες φορες.
κοινωνικος ανθρωπος,ευχαριστος.
Το τελευταιο που εχω να θυμαμαι απο αυτον ειναι απο τον χαλια γαμο που ειχαμε παει ολοι μαζι τον Οκτωβρη κ του ειχα πει 'κυριε Χ. με βγαζεται μια φωτογραφια?'.κ ετσι εχω απο αυτον μια ωραιοτατη φωτο,με ενα πρασινο σατεν φορεματακικ ενα χαμογελο ως τ αυτια.
Ο ανθρωπος την πηρε καλλητεχνικη.
Σημερα περασα ενα μεγαλο μερος της ημερας στο σπιτι του κολλητου.
Ειμαι πτωμα κ αυριο εφημερευω οποτε αποψε δε θα το κουρασω πολυ αν κ εχω πραγματα να πω κ να σουρω.Αλλα οκ.
Το μονο που θα πω,ειναι,πως ο ανθρωπος αυτος εφηγε πολυ γρηγορα.Ουτε τρεις μηνες απο την ωρα που διαγνωστηκε.
κατι τετοια ειναι που σε κανουν να επαναπροσδιοριζεις τη ζωη σου .αυτο το 'how fragile we are' του Στινγκ.
Δε προλαβε κανεις να το συνειδητοποιησει απολυτα.
Ομως,δε βασανιστηκε για μηνες,δεν ειχε πονους,ναι η μορφινη δουλευει καλα,δε βασανιστικαν κ οι γυρω του.
δε περασε απο ολα τα προθανατια σταδια.Απλα καποια στιγμη σταματησε η καρδια.
Το θεμα με τον καρκινο ειναι ενα.να μην παραιτηθεις.Μολις παρετηθεις εχεις τελειωσει.
Λοιπον,δε βασανιστηκε.
Εκτος ααπο τα πρωτα χρονια που ηταν δυσκολα με την επιχειρηση μετα ολα πηγαν καλα.
Γυρισαν τον κοσμο με τη γυναικα του.δε στηερηθηκαν τιποτα.Ειδε τον γιο του να σπουδαζει κ να δουλευει μαζι τοου την επιχειρηση.Ολα πηγαν καλα.
Για μενα,ηταν ενας ευτυχισμενος ανθρωπος.Εζησε τη ζωη του κυριως με χαρα.
Κ τωρα απλα περασε στο διπλανο δωματιο....