Aποφασισα να μη γραψω τελικα για την κηδεια.
ΔΕν εχει νοημα.
Οι ανθρωποινες συμπεριφορες ειναι περιεργες.K εγω σε κηδεια δεν ειχα ξαναπαει.
K για το μονο που λυπαμαι τον κολλητο,ειναι για τους ανθρωππους,φιλους(?) γιατι τους συγγενεις δε τους διαλεγεις,που διαλεξε να τον περιστοιχιζουν.
Ανθρωποι χωρις αισθητικη κ χωρις συναισθηση των καταστασεων κ των στιγμων.
Δεν εχω λογια.
Καλυτερα λοιπον να το κοψω εδω.
Pαντως,αν πατε σε καμια κηδεια,ακομη κ αν δε ξερετε τι πρεπει να κανετε,τουλαχιστον,φορεστε σκουρα χρωματα κ μη κουβαλισετε μαζι σας κ το γκομενακι που γνωρισατε δυο μηνες πριν.Oυτε το γκομενακι σας φταιει ουτε οι ανθρωποι που εχουν τον πονο τους.
Κηδεια ειναι!Οχι κοινωνικη βεγγερα!Jesus!
2 σχόλια:
Εγώ έχω πάει σε πολλές κηδείες. από παιδί ήμουν παπαδάκι και κρατούσα τα εξαπτέρυγα. Αλλά δεν καταλάβαινα και πολλά. Μόνο οι δικοί καταλαβαίνουν τον πόνο. Και τον καταλαβαίνουν μετά την κηδεία όταν με τον καιρό καταλαβαίνουν ότι λείπει ο άνθρωπός τους. Με το χρόνο όμως συνηθίζεις.
Κλίκ
Δημοσίευση σχολίου