14 Μαρ 2009

The Style

Το 'στυλ' λενε,ειναι προσωπικη υποθεση.Η προσωπικη πινελια του καθενος απο εμας.Δυσκολα μπορεις να το μαθεις αλλα ειναι οντως κατι που ειτε μπορεις να βρεις ειδικους να σου το μαθουν η να ψαχτεις μονος σου,παντως οπως κ να χει στο τελος τα προσαρμοζεις ολα 'με τον δικο σου μοναδικο τροπο' κ τελειωνει η υποθεση.
Βεβαια,για να ξεσηκωσεις το στυλ καποιου,θελει να εισαι σουπερ παρατηρητικος κ να χεις κ μια εγγενη αισθηση του ωραιου για να μην τα κανεις αχταρμα.
Δε θα το επεκτεινω περισσοτερο.
Τωρα θα μιλησω για ρουχα.
Για αρχη,η πρωην κοπελα του αδερφου μου.
Αυτο το γκομενακι ηταν τοσο κιτρινο που ειτε ειχε ικτερο ειτε ειχε καει στο σολαριουμ.Κ για καποια που εχει ζησει καμποσο μεταξυ γυναικων ππου καναν σολαριουμ ολο το χρονο,το καψιμο του σολαριοθμ ειναι κατι που μπορω να το δω απο αποσταση.Κ προς ενημερωση.Οπως το λειζερ για αποτριχωση δεν ειναι για ολες τις γυναικες (στις Κρητικες με τη μαυρη γουρουνοτριχα εχει τρελο αποτελεσμα σε γυναικες με λευκο δερμα κ καστανες τριχες κανει το προβλημα χειροτερο)ετσι κ το σολαριουμ.Το λευκο δερμα το κανει κατακιτρινο.Ικτερικο.
τελος πα,το δερμα της ηταν τετοιο.Επιπλεον,ηταν πολυ αδυνατη.Αυτο τωρα εξιταρει το πληθος τον Ελληνων αντρων,ακομη προσπαθω να καταλαβω γιατι.Την εποχη που ημουν πολυ αδυνατη το μονο θετικο ηταν οτι μπορουσα να φοραω σχεδον οτι θελω.κατα τ αλλα 'κοκαλα/κοκαλα/κοκαλα παντου'.Το σεξ αθλιο,βαραγε ο αλλος συνεχως πανω στα κοκαλα.Ημουν διαρκως εκνευρισμενη,ερειστικη οσο δεν εχω υπαρξει ποτε αλλοτε, γιατι τα κοκαλα διατηρουνται με μακρες περιοδους πεινας κ εγω λατρευω το φαγητο.
Τελος πα.Που ειχα μενει¨? Ναι.χτικιαρα γκομενιτσα κιτρινη.Κ ομως κυριες κ κυριοι.Αυτο το γκομενακι που ηταν-κ οχι επειδη το λεω εγω- κατω του μετριου κ αν περνουσε διπλα σου με μια ουδετερη αμφιεση δε θα εκανε καν 'κλικ' το ματι σου ειχε ενα exceptional style. Δεν ηταν οτι ξοδευε λεφτα στο ντυσιμο γιατι για να ντυσεις τα κοκαλα δε ξοδευεσαι.Ειναι τα ρουχα που ξεμενουν παντα στα ελληνικα μαγαζια.Ωστοσο,φορουσε χρωματα,συνδιασμενα με τροπους που δε μπορουσες να φανταστεις.Διαλεγε απ το σορο ενα κ αυτο το ενα ηταν μοναδικο.
Παρατηρωντας την εμαθα-μεσα στ αλλα:
go for colour και οταν αγοραζεις κατι για το οποιο εχεις δωσει τρελα λεφτα καλα θα κανει να το φωναζει.Διαφορετικα μην τ αγορασεις.Αυτος ο κανονας φυσικα ισχυει για την Ελλαδα οπου ειμαστε ολοι φαντασμενοι κ του 'τι θα πει ο κοσμος για μας-καλυτερα να μας ζουλευει'.
Αυτο ειναι το παραδειγμα ενα.Μια γυναικα αδιαφορη εμφανισιακα αλλα που εκανε το ντυσιμο επιστημη με αποτελεσμα να ριχνει διαφορους μη-πω-τωρα.
Παραδειγμα δυο.
Φιλη της εταιρας του κολλητου(λεγε με πρωην κολλητου) απο τα καμινια.
Η κοπελα ειναι Θεα.Εχει κατι χαρακτηριστικα φιληδονα να τρελαινεσαι (οχι εγω!Οι αντρες!)
κ ομως!Τωρα τα καμινια φταινε?Η αθανατη Ελληνιδα μανα που παντα δινει το παραδειγμα?Δε ξερω.Γεγονος ειναι,οτι με το που τη βλεπεις αντιλαμβανεσαι οτι αυτη η γυναικα δεν εχει αισθητικη, μα καθολου.Κοινως τη λες σουργελο.Ηρθε στη κηδεια μ ενα απιστευτο ντυσιματακι,αυτο που θ αποκαλουσε κανεις 'πορνη στη Συγγρου' κ δε θα χε πεσει καν μεσα διοτι η κοπελια ειναι so beyond that.Καθε φορα που τη βλεπω ειναι κ μια εκπληξη.Κ καθε φορα αναρωτιεμαι,πως θα μπορουσες να το συμαζεψεις ολο αυτο κ καθε φορα αποκαρδιωνομαι.
Λοιπον,το στυλ τελικα,ειναι αισθητικη.Κ εκφραζεται σε ολα τα πραγματα στη ζωη σου κ στην καθημερινοτητα σου.Κ αν ειναι κατι που πρεπει να δουλεψεις σαν ανθρωπος ειναι αυτο.Η αισθητικη σου.Σε ολα.
Εχω αποδεχτει πως για να εισαι πραγματικα μια fashionista χρειαζεσαι πολυ αλλα πολυ ελευθερο χρονο.Για να δειχνεις ομως ενας ανθρωπος με αισθητικη,χρειαζεσαι απλα να χεις λιγη κουλτουρα μεσα σου κ τιποτα αλλο, πραγματικα.

Τελειωνοντας αυτο το ποστ χωρις ουσιαστικο θεμα θα ηθελα να ευχηθω το εξης.
Φετος το καλοκαιρι που θα κατσω στο Μοναστηρακι για καφε,να δω λιγοτερα ημιγυμνα γκομενακια κ περισσοτερες συνειδητοποιημενες γυναικες με ταυτοτητα,ποιοτητα κ αισθητικη.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Α κορίτσι μου στο μοναστηράκι πηγαίνεις για καφέ!!! Moi aussi. Είναι από τις λίγες περιοχές που μπορείς να ηρεμήσεις.

Τώρα το go for color που γράφεις είναι φοβερό. Το καλοκαίρι που μας πέρασε βρήκα εκπτώσεις σε γυναικεία και πήρα της μάνας μου και της αδερφής μου. τα πήρα με βάση το χρώμα. Προσπάθησα να φανταστώ τι χρώμα ρούχου θα τους πήγαινε στο χρώμα του δέρματος τους κι έκανα καλές επιλογές. Ότι πήρα πέσανε ακριβώς.

Το βασικό είναι, αυτό που φοράς να σου πηγαίνει και να σου αρέσει. Το προσωπικό μου στυλ είναι σπορ αλλά πολλές φορές δε μου βγαίνουν καλά τα κομμάτια που αγοράζω. Έχω τώρα μερικά σκάρτα αλλά τα έχω για πέταμα. επίσης είμαι υπέρ της μάρκας με την εξής έννοια. Μάρκα σημαίνει πατρόν. Αν το πατρόν της σου πέφτει καλά τότε πρέπει να προτιμάς τα ρούχα της συγκεκριμένης μάρκας. για να βρεις όμως ότι σου ταιριάζει πρέπει να χώσεις άπειρα λεφτά γιατί τα παθήματα μαθήματα.

Ανώνυμος είπε...

τώρα για τις ανορεξικές που λες. Η γυναίκα πρέπει να είναι νορμάλ και η αδυναμία δεν είναι νορμάλ. Να μην είναι βέβαια και τόφαλος. Το βασικό όμως είναι η αύρα που βγάζει η γυναίκα. Πρέπει να είναι χαρούμενη χαλαρή κι ευχάριστη και να μην είναι ξινή και μίζερη. Τότε σε κερδίζει. Έχω δει αντικειμενικά άσχημες γυναίκες που είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά και είχαν τους καλύτερους άντρες.

Το φαγητό μου αρέσει κι εμένα. Όχι τόσο το φαγητό αλλά το ότι είμαι με παρέα και μιλάω. Το περπάτημα επίσης. Δυστυχώς όμως λόγω μιας αυστηρής δίαιτας που κάνω δε μπορώ να τρώω πολλά πράγματα κι έτσι και αυτή η απόλαυση προς το παρόν είναι σε χειμερία νάρκη.

nikiplos είπε...

Αγαπητή me, το ντύσιμο είναι όντως ολόκληρη επιστήμη... Η μητέρες συνήθως τα φταίνε... Έτσι κι αλλιώς οι ελληνίδες δεν ήταν ποτέ και κοκκέτες, ιδιαίτερα οι παλαιοΕλλαδίτισσες... Εγώ συγκρίνω τις φωτογραφίες μου πριν μάθω να ντύνομαι (και εγώ απο γυναίκα το έμαθα) με αυτές μετά, και θεωρώ ότι πριν ήμουν σαν καρνάβαλλος ένα πράμα... φιλιά

Besixdouze είπε...

μαζί σου!!!