21 Μαΐ 2009

Περασα Μια Μερα Διχως Τελειωμο

Δε ξερω γιατι σημερα ηταν ολα τοσο μα τοσο δυσκολα.
Πρωι πρωι ηρθαν οι Αλβανοι να Βαψουν.Ξεκινησαν να βαφουν το δωματιο κιτρινο.Το κιτρινο που ειχαν οι σχολικες αιθουσες.Τους ειπα πως οχι,το θελω μπεζ.Ο Αλβανος θυμωσε που επεμενα ν αλλαξει το χρωμα.Εκεινος ηθελε κιτρινο κ μεσα σ ολα αυτα να χω τη mother να ζητα συγνωμη που πληρωνω για να μου βαλουν το χρωμα που θελω εγω κ οχι αυτοι!
Νομιζω οτι επαθα την πρωτη μου υπογλυκαιμικη κριση σημερα.Μεχρι να συνελθω ειδα κ επαθα.κ ειχα κ εφημερια.Απο τη μια που γινε το σπιτι κωλος κ εγω φρικαρω με κατι τετοια.Απο την αλλη η Mother που αλλου πατα αλλου βρισκεται κ δε ξερω ουτε τι φταιει γι αυτο ουτε τι πρεπει να κανω.Θελει ψυχιατρο?Θελει ψυχαναλυτη?Θελει ογκολογο?
Δε νομιζω οτι μπορω να κρατησω την ψυχραιμια μου κ αλλο.
Ευτυχως πο υπαρχει κ το ιατρειο της Ε. οπου μπορεσα να καταφυγω για κανα μισαωρο,να φαω καμια ζαχαρη,πηρα κ την πιεση μου για καλο κ για κακο.
Παω μετα στη δουλεια. ο καινουργιος πραγματικα,δε ξερω ποιον νομιζει οτι κοροϊδευει κ δεν εχω ιδεα ποσο ποταπος μπορει ακομη να γινει ενας αντρας 50 χρονων χωρις ντροπη κ φιλοτιμο.
Μπαινει μεσα ο εκπροσωπος του σωματιου των εργαζομενων του νοσοκομειου να μας αφησει ενα ενημερωτικο εντυπο.Οποτε ο καινουργιος γυρναει κ του κανει με υφος κοροϊδευτικο
'κυριε .. γιατι δεν κανετε καμια εισηγηση σαν εκπροσωποι του σωματιου να παραμεινει η κυρια Me ως επικουρικος στο νοσκομειο?"
Τωρα ο κυριος ... ξερει πολυ καλα οτι δεν εξαρταται απο αυτον.Κ οι δυο ξερουμε οτι εξαρταται απο τον καινουργιο ο οποιος εκτελει χρεη διευθυντη.Μονο ο καινουργιος νομιζει οτι εχει κανει κατι εξυπνο-προφανως θεωρωντας οτι μου ριχνει καποια σταχτη στα ματια?-
κ τελος πα,γυριζει ο κυριος ... κ του λεει 'ΠΟλυ φοβαμαι οτι δε μπορω να κανω κατι τετοιο γιατι πανω απο τους μισους εκπροσωπους του σωματιου ειναι αρνητικοι ως προς την παραμονη της κυριας me'
'Α ναι ?του κανω εγω,μεταξυ αστειου κ σοβαρου.Κ ποιοι ειναι δηλαδη οι εκπροσωποι του σωματιου?Διοτι εγω δεν τους ξερω'
Δε μου απαντησε,απεφυγε την ερωτηση με κατι του στυλ 'ναι τωρα μας ζητας αποδειξεις κ ονοματα' κ εγω ειπα να μην το συνεχισω διοτι ηταν τοσο μικρα αυτα τα δυο ανθρωπακια που ειχα απεναντι μου.Μα τοσο μικρα,που πραγματικα δεν αξιζε τον κοπο.
Μου φανηκε δε πολυ αστειο το ποσο σημαντικοι ενιωθαν εκεινη τη στιγμη κ οι δυο.Οτι δηλαδη,εξαρτομαι απο αυτους κ αυτοι δε με θελουνε.Ηταν απιστευτα αστειο.Για τον απλουστατο λογο,οτι δεν εχω παρακαλεσει κ γενικοτερα δεν εχω ζητησει να μεινω στο νοσοκομειο.Δε θελω να μεινω σ αυτο το νοσοκομειο
Δε ξερω κανεναν αξιοπρεπη ανθρωπο/γιατρο που θα θελε να δουλευει σε ανυπαρκτες συνθηκες υγιεινης με τα πιο εξαθλιωμενα στρωματα της ελληνικης κοινωνιας κ ταλαιπωρους ανθρωπους μεταναστες που δεν εχουν που την κεφαλη κλινει.κ αν ειναι φορες που νιωθω εγω ανυμπορη στη δικη μυο χωρα ( κ ολο κ πληθαινουν αυτες οι φορες) φαντασου ποσο ανυμποροι νιωθουν αυτοι οι ανθρωποι.Θεωρω αν μη τι αλλο οτι πρεπει ν αντιμετωπιζονται σε αξιοπρεπεις συνθηκες.
Δε ξερω κανεναν αξιοπρεπη καλλιτεχνη να δουλευει σε νοσοκομειο χωρις υποστηρηξη απο νοσηλευτικο προσωπικο.Σημερα μου λιποθυμησε ενας ασθενης νεο παιδι απο τον φοβο του παρα απ την αιμορραγια (ανυπαρκτη,ειχε ηδη σταματησει) κ ειμασταν μονο εγω κ η συνοδος του που αν δεν ηταν ψυχραιμη γυναικα δε ξερω τι θα χε γινει.Δεν υπηρχε ενα κουτακι χυμος σ ολον τον οροφο.Τον αφησα τον νεαρο σε θεση τρεντελεμπεργκ με ητ συνοδο κ προσπαθουσα να βρω κωδικους για ν ανοιξω τις κλειστες πορτες των τομεων να μπω σε χωρους επισης χωρις νοσλ προσωπικο για να βρω ενα κουτακι κολοχυμο να δωσω στο παιδι)
Δε ξερω κανενα αξιοπρεπη καλλιτεχνη να του φερονται ανθρωποι με λιγοτερα προσοντα σα να ειναι ο νοσιλευτης γιατι ετσι τους ειπε να κανουν η υπευθυνη του ιατρικου προσωπικου μιας κ δεν τους δινει νοσηλευτρια κ μιας κ το ειπε αυτη μπορουν ανετα να κρυφτουν πισω απο αυτο.
δε ξερω κανεναν αξιοπρεπη καλλιτεχνη να θελει να μεινει σε εναν τετοιο υποβαθμισμενο περιβαλλον.
Σημερα ειχε μια νεα ειδικευομενη στην τραπεζαρια μαζι με μια παλια,μπροστα μου.Ειχε μπιφτεκια με μπαμιες κ τυροπιτα.Η καινουργια φρικαρε.
'Δηλαδη λεει στην παλια,η τυροπιτα ειναι αντι της σαλατας?ουτε σαλατα δεν εχει?'
Που να δεις που δε θα χει καν φαϊ διοτι πρεπει να τραπεζωνεται ο τυπακος που πουλαει σεντονια στις τραπεζοκομες.wait baby,and you will see!
Οχι δε θελω να μεινω μες στα σκατα.Βλακωδως ισως, πιστευω οτι υπαρχει κατι καλυτερο εκει εξω.
Αλλα πραγματικα.Ηταν τοσο απιστευτη στιγμη, η στιγμη που εβλεπα στα ματια τους οτι νιωθουν τοσο μα τοσο σημαντικοι.Διαστολη της κορης,υγρο βλεμμα...Εξαρταται η θεση ενος επικουρικου απο εμας κ εμειςδε τον βοηθαμεεεε!Ουαου!τι απιστευτη ηδονη!Εξουσια!Υπαρχει τιποτα καλυτερο?Ουτε καν το σεξ!
Μερικες φορες,θα θελα να μη βλεπω τους αθρωπους ετσι οπως ειναι.Θα θελα να μαι μια χαζη ξανθια.Θα ταν πολυ καλυτερα για μενα.
Κ το καλυτερο πραγμα που μου παν σημερα ηταν απ τη συνοδο του παιδιου που κολαψαρισε
'Πως σταματησες την αιμορραγια?Το χερι σου θα ταν κοπελα μου!Να σαι καλα!Πιδακας ετρεχε το αιμα μεχρι πριν λιγο!'
Κ ομως δεν ητανε το χερι μου το οποιο απλα εκανε ενα τσακ κ εβγαλε τη γαζα.Ηταν που αυτος ο Αιγυπτιος γεννηθηκε κατω απο καλο αστρο.Γιατι του τυχα εγω που νοιαστηκα.
Αυτο κ οι καλοσυνες της μανας μου γιατι απο κει που αιμορραγουσε δε ξερω αν θα μπορουσα να φτασω να τον ραψω.
κ ομως ηταν τοσο καλοσυνατη αυτη η κυρια κ μου το πε μ ολη της την καρδια αλλα ημουν τοσο αηδιασμενη απο τα πριν,που απλα δεν εφτασε...
Αυτα.
Καλες εκλογες κυριε Αργυρη κ οσο για τον καινουργιο...ευχομαι του χρονου στη γιορτη του να χει καταφερει να γινει λιγο καλυτερος ανθρωπος

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το ελληνικό δημόσιο λειτουργεί με κλίκες. Οι κλίκες αυτές είναι διασταυρούμενες και συνεργαζόμενες. Μια από τις κλίκες είναι και οι συνδικαλιστές. Είναι ότι πιο βρόμικο έχει παραχθεί στην Ελληνική κοινωνία. Βασικά θέλουν να σε βάλουν ως αγέλη στο σωματείο για να σε ελέγχουν. Αν αρνηθείς τότε σε λιώνουν. Προφανώς οι τύποι δε σε πάνε και σε κόβουν. Είναι δε τόοοοοοοσο καθάρματα που χωρίς να τους έχεις μιλήσει ή να έχεις ασχοληθεί μαζί τους σε βάζουν στη μαύρη λίστα.

Les and The City είπε...

Καμμία σχέση όμως με Greys Anatomy, Ιατρικές υποθέσεις Dr House, και άλλες σειρές με σχετικό θέμα, η Ελληνική πραγματικότητα σε όλο το άθλιό της μεγαλείο,
η αρτιριοσκλήρωση όλων των γραναζιών του συστήματος, απο έναν γιατρό έως την τελευταία καθαρίστρια. Και να θέλεις να αντέξεις δεν μπορείς σε τέτοιες συνθήκες,το μόνο που σε κρατάει είναι μια καλή κουβέντα απο αυτούς που οι περισσότεροι συνάδελφοί σου, ούτε που θα τους φτύναν, προσπάθησε να μην σε αλλάξει κι εσένα αυτό το σύστημα και ξεχάσεις γιατί έγινες γιατρός, όπως πολλοί μα πάρα πολλοί άλλοι, αλλιώς σήκω και φύγε για να βρείς την ισσοροπία σου, αντε μ εκανες κι έκλαψα πρωινιάτικα, φιλιά

nikiplos είπε...

Το έχω ζήσει και εγώ... Αποτελούν την δυναμική πλειοψηφία του λαού μας... που φυσικά πάει ανάλογα με τη μόρφωσή του...

Όλοι αυτοί οι γλοιώδεις τυπάκοι βάζουν την ουρά κάτω από τα σκέλια αν υποψιαστούν πως έχεις μέσο. έτσι να πέσει ένα τηλέφωνο... Από την άλλη αν δουν ότι κάποιος δεν έχει τα κονέ, αποθρασύνονται. Αυτή η συμπεριφορά έχει ορισμό: Θρασύδειλος.

Κανονικά θα τελείωνε εκεί το πράγμα και θα κοιτούσαν τη δουλειά τους. μα έλα που δεν έχουν δουλειά... οπότε εφευρίσκουν να ασχολούνται και να δείχνουν τη μαγκιά τους στους "αδύναμους".

Πιστεύω ότι στο ελληνικό δημόσιο ισχύει η φράση "αργία μήτηρ πάσης κακίας". Γιατί όλοι αυτοί οι γκροτέσκοι αν είχαν δουλειά να κάνουν θα ασχολούνταν με αυτήν και ουχί με το πως θα δυσκολέψουν τη δουλειά των διπλανών τους...

Ένα τιπ αν μου επιτρέπεις... Η ελλάδα δεν είναι όλοι αυτοί οι ταρτούφοι. Η ελλάδα είναι πολύ ψυχή και δύναμη και κυρίως φιλότιμο μερικών ανθρώπων... μόνο για αυτό αξίζει...

**********************************
Κάποτε κάποιος σε μια δουλειά μου κανε σκληρά παζάρια... έφτασε στο σημείο για σπίτι του να μου δείξει το σπίτι του ενοικιαστή του μια θλιβερή γκαρσονιέρα... Να μην τα πολυλογώ, μετά από καιρό τον είδα με ένα πανάκριβο τζιπ στην κηφισίας... Με χαιρέτησε εγκάρδια... Τότε διαπίστωσα ότι αυτός ο κύριος είχε χαλασμένα δόντια... ένα αυτοκίνητο πάνω από 80.000€ και χαλασμένα δόντια...

Ανώνυμος είπε...

Άστο ρε Νικίπλος. Φιλότιμο μερικών ανθρώπων. Και η πλειοψηφία όλος ο συρφετός. Ξέρεις πονάει πολύ. Απλά δε γίνεται να κάνουμε διαφορετικά. Ας υποθέσουμε ότι την κοπανάμε για έξω. Έχουμε τρεις επιλογές
1) Μένουμε ανύπαντροι
2) Παίρνουμε ξένες και περνάμε άσχημα ενώ τα παιδιά μας βγαίνουν Γαλλάκια Ελβετάκια Γερμανάκια Αγγλάκια Ιταλάκια και πάει λέγοντας
3) Παίρνουμε Ελληνίδα του εξωτερικού και τα παιδιά μας βγαίνουν κάτι ενδιάμεσο ενώ τα εγγόνια μας βγαίνουν ότι στο 2.
Και στις 3 περιπτώσεις χανόμαστε σα λαός. Οπότε μένουμε και το παλεύουμε με τίμημα μια ίσως και δυο γενιές.

nikiplos είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε εγώ δεν ενένταξα τον όρο γάμος-οικογένεια κλπ στα ανωτέρω. Δεν παντρεύεται κανείς μόνο για να τεκνοποιήσει. Αυτό μπορεί κάλλιστα να το κάνει (υπεύθυνα πάντα) και εκτός γάμου.

Ο γάμος για μένα είναι αποτέλεσμα μιας σχέσης που έχει περάσει από 40 κύματα, που έχουν δείξει και οι δύο ότι αγωνίζονται και ότι επιμένουν ακόμη και στα πολύ δύσκολα και όχι μόνο στα χάχα χούχα. Γιατί η ζωή διδάσκει και δίνει ενίοτε κόλαφους. Εφόσον οι σχέσεις σήμερα στις κοινωνίες του εγώ, έχουν γίνει πολύ δύσκολες, προφανώς και το πρότζεκτ γάμου έχει γίνει δύσκολο...

Θα έλεγα λοιπόν να παντρευτείς μια γυναίκα ασχέτως φυλής, χρώματος εθνικότητας κλπ που ... τα βρίσκετε και συνεννοείστε. Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μονα τους.

Τα παιδιά είναι πάντα αποτέλεσμα της αγωγής που θα τους δώσουν οι γονείς τους. Δυστυχώς στην ελλάδα δεν υπάρχει άλλος μηχανισμός γιατί η παιδεία έχει σχεδόν καταρρεύσει. Τα παιδιά θα γίνουν κατά τους γονείς τους και το ενδιαφέρον που αυτοί θα δείξουν. Πρέπει να γίνουν και σωστοί και υπεύθυνοι πολίτες πρώτα και κύρια ανεξαρτήτως γλώσσας (ιδίως σήμερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης) για τη δική τους επιβίωση και σωτηρία. Με αρχές. Αλλιώς, είναι καταδικασμένα να κάνουν το ένα σφάλμα πάνω στο άλλο και να εκπέσουν τελικά σε δίποδα, ή κατά το αρχαιότερο ανδράποδα άνευ αξιοπρέπειας. Τα παιδιά προσαρμόζονται παντού και πάντοτε. Είστε μικρότεροι από μένα κατα μια δεκατετία περίπου, αλλά κρίσιμη. Μεγάλωσα όταν στην ελλάδα υπήρχε φτώχια. Μα πραγματική φτώχια. Εσείς δεν προλάβατε τα μπαλωμένα ρούχα. Δεν το λέω αυτό υπό τύπον μάρθας βούρτση αλλά κυρίως για να τονίσω ότι είχα τέλεια παιδικη ηλικία.

Όσον αφορά τις σχέσεις ας εμπιστευόμαστε απλά το ένστικτό μας και τα όποια προβλήματά μας καλό είναι να κάνουμε την αρχή να τα συζητούμε...

Σαν τιπ, προτείνω τα θεατρικά του Ε. Μποντ, για να δεις ότι ωμά, απλά βίαια και καθόλου ρομαντικά, ο έρωτας παντού επιβιώνει γιατί είναι ανίκητος...

ουφ πολλά έγραψα! :)

Ανώνυμος είπε...

Ούτε εγώ έριξα το κύριο βάρος στο θέμα γάμος ή οικογένεια. Είπα μόνο ότι μπρος γκρεμός (αν φύγεις για έξω) και πίσω ρέμα (αν μείνεις στην Ελλάδα). Επειδή το δεύτερο είναι αυταπόδεικτο έγραψα κάποια πράγματα για να καταδείξω το πρώτο.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.