Update-Upgrade

Μια φορα και εναν καιρο,οταν ημουν μικρη,εκει κοντα στο '83,ζουσαμε σ ενα χωριο της Μακεδονιας.Μειναμε εκει γυρω στα 3 χρονια αν θυμαμαι κ because of that, εχω εμπειρια του πως ειναι να βγαινεις τ απογευμα να παιξεις με τ αλλα παιδια,να παιζεις με χωματα ολος σου ο κοσμος να ειναι μια πολυ μεγαλη στρογγυλη αλανα με μια σειρα απο ακακιες να εκτεινονται γυρω γυρω κ στη συνεχεια μια επισης στρογγυλη ζωνη με χαλικι κ μικρα σπιτακια (τολ) παντου γυρω γυρω εκτος απ τη μια πλευρα που ειχε τρεις τρειοροφες πολυκατοικιες κ ακριβως απο πισω μια παιδικη χαρα κ τριανταφυλλιες που τετοιες τ ορκιζομαι δεν εχω δει πουθενα απο τοτε.Μπορει κ γι αυτο να χω τ αποθιμενο με τις τριανταφυλλιες ποιος ξερει.
Λοιπον χαρη σ εκεινη τη μαγικη εποχη που εχω κλεισει σ ενα κουτακι μεσα μου δεν υπαρχει σπιθαμη της Μακεδονιας που να μην εχω γυρισει.Κ διατηρω μια 'τυχοδιωκτικη' αναμνηση των γονιων μου που δεν αφησαν δρομο πανω απο γκρεμο να μην τον ανεβουν μαζι με παιδια, γατια,γιαγια κ συμπραγκαλα κ καταρακτη να μην τον επισκεφτουν κ ολα αυτα με ενα -απο τοτε- σαραβαλιασμενο Μορις,καλη του ωρα,που ο πατερας μου αρεσκονταν να πατενταρει ευτυχως με απολυτη επιτυχια.
Πολλα χρονια μετα στην Αθηνα,χωρις τη δυνατοτηα να παιζω εξω,βρηκα εναν αλλο τροπο να το σκαω απο το σπιτι.Τα βιβλια.Κ αφου διαβασα δε ξερω κ γω ποσες χιλιαδες φορες τα 'Μυστικα του Βαλτου' (θεωρω αδιανοητο να υπαρχει Ελληνακι που να μην εχει διαβασει Π>Δελτα) καταφερα να συνδεζω το παζλ των αναμνησεων μου με την ιστορια του τοπου.
Κ υστερα τα χρονια περασαν κ αλλο κ επρεπε να τα βγαλω περα με την καθημερινοτητα κ ολους αυτους τους σκελετους στο ντουλαπι μου που εχουν την ταση ν αυξανουν αντι να μειωνονται κ ολα αυτα ξεχαστηκαν.
Κ μετα..μπηκα προχθες στο σουπερ μαρκετ κ ειχε ενα καινουργιο spurkling water το 'Ξινο Νερο Φλωρινας' κ πηρα ενα μπουκαλι ετσι για να θυμηθουμε τα παλια.
Διοτι πισω στο 1983 καθε σ-κ πηγαιναμε με τον πατερα μου στο Ξινο Νερο κ καθως ειμαστε κ οι δυο μεγαλοι λατρεις του ξινου,γεμιζαμε νταμιτζανες με νερο -εχω ακομη την εικονα της κεντρικης βρυσης (ειναι η πρωτη φωτο του site) μπροστα στα ματια μου- για ολη τη βδομαδα κ εννοειται οτι ειχε τελειωσει μεχρι το επομενο Σ-Κ.
Ητανε κατι που καναμε μαζι.Κ τοσα χρονια μετα ανοιξα το μπουκαλι στο τραπεζι της κουζινας μου κ εβαλα σ ενα ποτηρι αλλα..δεν ηταν το νερο που θυμομουν διοτι το καθεαυτο νερο της κεντρικης πηγης του χωριου δεν ηταν τοσο spurkling,προφανως κ προσθεσανε μπουρμπουλιθρες αλλα παντως καταφερε να με γυρισει πισω κ να με κανει να νιωσω αλλιως.

* Το νερο το βρηκα στο Ατλαντικ εκει που ειναι οι σοδες.Κ ανακαλυψα οτι μισο ποτηρι liptom linea κ μισο απο αυτο το ξινουτσικο νερο κανουν ενα πολυ ωραιο δροσιστικο ροφημα.