Χθες στην εφημερια ηρθε μια κοπελα συνοδευομενη απο τη μητερα της.
Μου ειπε οτι ηταν επιληπτικη τι φαρμακα περνει κλπ κλπ.
με το που την ειδα το ηξερα οτι κατι δε θα παει καλα.Δε ξερω πως.Παντα το ξερω.Κ σπανια εχω πεσει εξω.
Οκ,καθεται στην καρεκλα.
Ξεκινα το γνωστο μαρτυρικο παραμυθι του στυλ 'ηρθα στο δημοσιο νοσοκομειο αλλα επειδη πληρωνω εισφορες,εννοω να μου φερονται λες κ ειμαι ο Προεδρος της Δημοκρατιας'
Ωπερ κ μεταφραζεται 'Αχ!Τι θα μου κανετε?'
'Αχ οχι δε θελω να μου το κανετε αυτο!Θελω να μου κανετε εκεινο!'
κλπ κλπ
της αναγνωριζω βεβαια οτι ηταν πολυ ευγενικη κ επισης πολυ αρρωστη.κ η μανα ηταν πολυ ψυχραιμος κ λογικος ανθρωπος.
Τελος πα με τα πολλα της κανω μια καλλιτεχνια αλλα μη φανταστειτε ισα που τη χαίδεψα.Τιποτα περισσοτερο.
Κ ξεκινα η επιληπτικη αυρα οπου η κοπελα επειδη τρεις την ωρα εχει επιληπτικες κρισεις επαθε μια υστερια που καταλαβαινω οτι ηταν απολυτα δικαιολογημενη.κ να μπαινει στην επιληπτικη κριση εκει πανω στην καρεκλα κ να προσπαθει να το παλεψει να μην μπει.
Εντομεταξει,δε ξερω ρε παιδι μου, σε κατι τετοιες στιγμες κρισης πως τα καταφερνω κ ειμαι τοσο ψυχραιμη ενω μεσα μου φοβαμαι απεριοριστα, δε ξερω.
Την αφηνω για ενα δευτερο μονη γιατι την ψηλιαστικα τη δουλεια οτι ο,τι κ να γινει ενας γιατρος θα μας χρειαστει (ειμαι μονη σ εναν ολοκληρο οροφο σας το χω πει?)
Τηλεφωνω λοιπον στους τραυματιοφορεις κ ζητω να μου στειλουν ενα τραυματιοφορεα στο καλλιτεχνειο.
'Στο καλλιτεχνειο?' μου λεει ο ''μαγκας'' που βγηκε στο τηλεφωνο.
'Εμεις ειμαστε μονο για τα επειγοντα της εφημεριας κ εκει περα δεν ερχομαστε'
'Του εξηγω οτι ειμαι ο καλλιτεχνης,οτι το τμημα εφημερευει κ οτι εχω ασθενη με επιληψια που χρειαζεται να μεταφερθει στο παθολογικο.
Η απαντηση ηταν 'Α καλα'
Μου το κλεισε κ δεν ηρθε κανεις ποτε.
Ευτυχως για μενα η ασθενης ειχε μια μικρη επιληπτικη κριση κ μετα κοιμηθηκε.Για οση ωρα το παλευε καταφερα να τη μεταφερω με τη μητερα της στο αλλο εξεταστηριο κ οση ωρα προσπαθουσα να κρατησω ψυχραιμη τη μανα (προς τιμη της η γυναικα ηταν εξαιρετικη) κ την κοπελα ειχαν μπει μεσα στο χωρο ενα ζευγαρι τσιγγανοι που μιλουσαν με τον χαρακτηριστικο επιθετικο τροπο των τσιγγανων που οκ αυτος ειναι ο τροπος τους αλλα αν δεν εισαι εξασκημενος νομιζεις οτι τσακωνονται μαζι σου κ 2 Πακιστανοοι που δε καταλαβαιναν που παν τα τεσσερα.
κ παρ ολο που κ οι τεσσερεις αυτοι ηταν αρκετα ευγενικοι πραγμα περιεργο για τα επειγοντα ξοδεψα 5 λεπτα να τους λεω να περασουν εξω,πεντε λεπτα που δεν ημουν με την ασθενη.
Δε ξερω ποση ωρα κρατησε το νταβαντουρι αλλα εμενα μου φανηκε αιωνιοτητα.
Φανταζομαι αν παρω τους τραυματιοφορεις κ τους πω οτι εχω ασθενη που πεθαινει θα μου πουν 'Αντε κ καλα σαραντα' κ κλασσικα 9εικονογραφημενα) θα μου το κλεισουν
Αυτα.Να γιατι οι δημοσιοι υπαλληλοι δε θα πρεπει να ζητανε.Γιατι δε δουλευουν ωστε να χουν τα μουτρα κ να ζητανε.
Για την ιστορια,απ οσο ξερω δηλαδη αν ειχε μεταφερθει η κοπελα στους παθολογους (που ειναι στο ιδιο νοσοκομειο κ εφημερευαν επισης) θα της ειχαν κανει μια ενεσουλα κ θα χε συνελθει.Εγω ενεσουλα απαγορευεται να κανω.
Αυτα.
περιττο να πω οτι το περιστατικο με τσακισε.
Μετα,ηρθε ενας κρατουμενος με 3 αστυνομικους οι οποιοι δε θελανε να μου πουνε γιατι ειναι κρατουμενος οποτε αναγκαστηκα να τους πω να μη του βγαλουν τις χειροπεδες.
Η παγια τακτικη των αστυνομικων του τμηματος που στελενει σ αυτο το νοσοκομειο,ειναι οτι σου αφηνουν τον κρατουμενο κ πανε εξω για τσιγαρο.
Την τελευταια φορα τους εκανα μαθημα πως πρεπει να συμπεριφερονται κ που να στεκονται,οταν φερνουν εναν κρατουμενο να τον περιθαλψει ενας καλλιτεχνης.
'Γιατι,κατεληξα ο καλλιτεχνης ειναι ο πιο ευαλωτος γιατρος κ μπορει να παει στον αλλο κοσμο πριν το καταλαβει.' (ναι ναι ακριβως οπως ο πεθαμενος στο 'Αιωνιοτητα ειναι θα περασει' του Αρκα)
ο κρατουμενος ετυχε να ναι απλα ενας -ακομη- παρανομος αλλοδαπος.
Ο αστυνομικος λοιπον μου απαντησε
'Ε αμα σκοτωσει τον καλλιτεχνη ο κρατουμενος δε θα παει μεσα για παρανομη εισοδο στη χωρα,αλλα για φονο'
Απο τοτε,δε τους αφηνω να τους βγαζουν τις; χειροπεδες.Με χειροπεδες μπορει κ παλι μια χαρα να επιτεθει κ χειροτερα μαλιστα αλλα το κανω για ψυχολογικους λογους.
Αλλωστε απο εμπειρια πλεον ξερω οτι οι κρατουμενοι περισσοτερο σεβονται τον γιατρο παρα τον αστυνομικο που τους φερνει.
Μετα ηρθε ενας που ειχε ραντεβου με τον γιατρο του σε μιση ωρα.
κ ενας ακομη που χρειαζοταν ειδικο αλλα ειδε φως κ μπηκε μπας κανει τη δουλεια του στο τζαμπε.
Εφυγε σουμπιτος με παραπεμπτικο
κ μετα τελειωσε η εφημερια κ μπορεσα να συρθω ως το σπιτι κ το κρεβατι μου.
Αυτα
2 σχόλια:
Πραγματικά λυπηρό αυτό που γίνεται στην Ελλάδα...
Δεν το λέω σαν κάποιος από "έξω" γιατί εδώ είμαι προσωρινός. Το λέω σαν κάποιος από μέσα. Τα δημόσια νοσοκομεία σήμερα μου θυμίζουν πολύ έντονα εκείνα του τέλους της δεκαετίας του 70, που πήγαιναν μόνο οι Γέροι για να πεθάνουν. Με την εξαίρεση βέβαια ότι τότε (τέλη 70) η ανεργία ήταν ελάχιστη και μπορούσες άνετα να βάλεις γραμμάτια, αφού όλα ήταν πάμφθηνα.
Φυσικά δεν τολμώ να κάνω συγκρίσεις με του Παρισιού. Ακόμη και τα κυνοκομεία εδώ είναι απείρως καλύτερα...
Εννοείται ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα εισόδου στα νοσοκομεία, πέρα από τη ρεσεψιόν και την αίθουσα αναμονής. Απαγορεύεται δια ροπάλλου η προσέγγιση σε οποιαδήποτε ιατρείο, ενώ είναι εννοείται αδύνατη αφού οι πόρτες κλειδώνουν. Έχω τύχει κάποιες φορές που κάποιος μεθυσμένος κατάφερε να μπει κάπου, σε δύο το πολύ λεπτά, (προσοχή δύο όχι πέντε ή 20) η αστυνομία τον έχει απομακρύνει...
Επίσης εννοείται πως όποιος κάνει εδώ επίσκεψη ή εξέταση πληρώνει το ταμείο του. Ειδάλλως υπάρχουν άλλα ιδρύματα για τους αναξιοπαθούντες και δη τους λαθρομετανάστες. Απαγορεύεται δια ροπάλλου η κατάχρηση ιατρικών μέσων ή φαρμάκων χωρίς να πληρωθούν και είναι λογικό αφού είναι περιουσία του Γαλλικού Λαού. Απορώ πως η Ελλάδα βρίσκει τόσα χρήματα και περιθάλπτει δωρεάν τόσους αλλοδαπούς που ποτέ τους δεν έχουν πληρώσει φόρο...
Δεν αφορά στους Γιατρούς μόνο φυσικά το σχόλιό μου. Απαξιώνοντας κάθε τι Δημόσιο, δικό μας δλδ που το πληρώνουμε και με το υστέρημά μας όπως την Δημόσια Υγεία, με το να αδιαφορούμε για τη γάγραινα ουσιαστιά απαξιώνουμε την ίδια την έννοια της πολιτείας. Δεν είμαστε πλέον πολίτες όλοι εμείς. Αναγκαστικοί συγκάτοικοι είμαστε και μάλιστα δεν πολυγουστάρουμε ο ένας τον άλλον...
ta les poly swsta..
Δημοσίευση σχολίου